αρτυμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αρταίνομαι (artaínomai), passive voice of αρταίνω (artaíno)

Adjective

αρτυμένος • (artyménos) m (feminine αρτυμένη, neuter αρτυμένο)

1. non-fasting (food not eaten during a fast)
2. non-fasting (of a person who is not fasting)

Declension

Declension of αρτυμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρτυμένος •	αρτυμένη •	αρτυμένο •	αρτυμένοι •	αρτυμένες •	αρτυμένα •
genitive	αρτυμένου •	αρτυμένης •	αρτυμένου •	αρτυμένων •	αρτυμένων •	αρτυμένων •
accusative	αρτυμένο •	αρτυμένη •	αρτυμένο •	αρτυμένους •	αρτυμένες •	αρτυμένα •
vocative	αρτυμένε •	αρτυμένη •	αρτυμένο •	αρτυμένοι •	αρτυμένες •	αρτυμένα •

Related terms

• see: αρταίνω (artaíno, “to break a fast”)

Further reading

• “αρτυμένος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998