ατάλαντος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀτάλαντος (atálantos), equivalent to α- (a-, “un-”) +‎ τάλαντο (tálanto, “talent, balance”). Modern sense has completely displaced the Koine Greek sense of "isobaric, straight".

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈtalandos/
• Hyphenation: α‧τά‧λα‧ντος

Adjective

ατάλαντος • (atálantos) m (feminine ατάλαντη, neuter ατάλαντο)

1. talentless, untalented (lacking in talent)

   Νομίζει ότι είναι σπουδαίος στο πιάνο αλλά είναι εντελώς ατάλαντος. ― Nomízei óti eínai spoudaíos sto piáno allá eínai entelós atálantos. ― He thinks he's great on the piano but he's completely talentless.

Declension

Declension of ατάλαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατάλαντος •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντοι •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
genitive	ατάλαντου •	ατάλαντης •	ατάλαντου •	ατάλαντων •	ατάλαντων •	ατάλαντων •
accusative	ατάλαντο •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντους •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
vocative	ατάλαντε •	ατάλαντη •	ατάλαντο •	ατάλαντοι •	ατάλαντες •	ατάλαντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατάλαντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατάλαντος, etc.)

Synonyms

• (talentless): απροίκιστος (aproíkistos)

Antonyms

• (talentless): ταλαντούχος (talantoúchos, “talented”), προικισμένος (proikisménos, “gifted”), πεπροικισμένος (peproikisménos, “gifted”)

Related terms

• ταλέντο n (talénto, “talent”)