βουλευτής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /buː.leu̯.tɛ̌ːs/ → /βu.leɸˈtis/ → /vu.lefˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.leu̯.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bu.lewˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βu.leɸˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vu.lefˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vu.lefˈtis/

Noun

βουλευτής • (bouleutḗs) m

1. bouleutes

Descendants

• Greek: βουλευτής (vouleftís)

---

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek βουλευτής (bouleutḗs, “counsellor”)

Pronunciation

• IPA^(key): /vuleˈftis/
• Hyphenation: βου‧λευ‧τής

Noun

βουλευτής • (vouleftís) m or f (plural βουλευτές or βουλευτάδες, feminine βουλευτίνα)

1. member of Parliament
2. deputy
3. congressman, assemblyman
4. congresswoman, assemblywoman

Declension

Declension of βουλευτής

	singular	plural
nominative	βουλευτής •	βουλευτές •,  βουλευτάδες •
genitive	βουλευτή •	βουλευτών •,  βουλευτάδων •
accusative	βουλευτή •	βουλευτές •,  βουλευτάδες •
vocative	βουλευτή •	βουλευτές •,  βουλευτάδες •
The second form of plural -άδες, colloquial, demotic, sometimes ironic. There is a feminine genitive singular βουλευτού •

Further reading

• βουλευτής on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el