διαγνωστικός

Ancient Greek

Etymology

From διάγνωσις (diágnōsis) +‎ -τικός (-tikós) and/or δια- (dia-) +‎ γνωστικός (gnōstikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kós/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkos/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ɡnos.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

δῐαγνωστῐκός • (diagnōstikós) m (feminine δῐαγνωστῐκή, neuter δῐαγνωστῐκόν); first/second declension

1. able to distinguish

Declension

First and second declension of δῐᾰγνωστῐκός; δῐᾰγνωστῐκή; δῐᾰγνωστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐᾰγνωστῐκός diagnōstikós	δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón		δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ		δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí	δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Genitive		δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû	δῐᾰγνωστῐκῆς diagnōstikês	δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû		δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn		δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn	δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn	δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn
Dative		δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi	δῐᾰγνωστῐκῇ diagnōstikêi	δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi		δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn		δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs	δῐᾰγνωστῐκαῖς diagnōstikaîs	δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs
Accusative		δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón	δῐᾰγνωστῐκήν diagnōstikḗn	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón		δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ		δῐᾰγνωστῐκούς diagnōstikoús	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ς diagnōstikā́s	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Vocative		δῐᾰγνωστῐκέ diagnōstiké	δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón		δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ		δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí	δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐᾰγνωστῐκῶς diagnōstikôs				δῐᾰγνωστῐκώτερος diagnōstikṓteros				δῐᾰγνωστῐκώτᾰτος diagnōstikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• Greek: διαγνωστικός (diagnostikós)
• → Albanian: diagnostik
• → Belarusian: дыягно́стыка (dyjahnóstyka)
• → Catalan: diagnòstic
• → English: diagnostic
• → French: diagnostic, diagnostique
• → German: Diagnostik
• → Hungarian: diagnosztika
• → Indonesian: diagnostik
• → Italian: diagnostico
• → Portuguese: diagnóstico
• → Romanian: diagnostic
• → Russian: диагно́стика (diagnóstika)
  • → Kazakh: диагностика (diagnostika)
• → Spanish: diagnóstico
• → Swedish: diagnostik
• → Ukrainian: діагно́стика (diahnóstyka)

Further reading

• διαγνωστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διαγνωστικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• διαγνωστικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “διαγνωστικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “διαγνωστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek διαγνωστικός (diagnōstikós). By surface analysis, διάγνωση (diágnosi) +‎ -τικός (-tikós)

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

διαγνωστικός • (diagnostikós) m (feminine διαγνωστική, neuter διαγνωστικό)

1. diagnostic

Declension

Declension of διαγνωστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαγνωστικός •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικοί •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •
genitive	διαγνωστικού •	διαγνωστικής •	διαγνωστικού •	διαγνωστικών •	διαγνωστικών •	διαγνωστικών •
accusative	διαγνωστικό •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικούς •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •
vocative	διαγνωστικέ •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικοί •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •

Related terms

• διάγνωση f (diágnosi, “diagnosis”)