διακεκριμένος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]See διακρίνω (diakríno). The 'distinguished' sense is a calque of French distingué.[1]
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]διακεκριμένος • (diakekriménos) m (feminine διακεκριμένη, neuter διακεκριμένο)
- passive perfect participle of διακρίνω (diakríno):
- distinguished (celebrated, well-known or eminent because of past achievements; prestigious)
- (criminal law) aggravated
- (learnedly) discrete, distinct
Declension
[edit]Declension of διακεκριμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | διακεκριμένος • | διακεκριμένη • | διακεκριμένο • | διακεκριμένοι • | διακεκριμένες • | διακεκριμένα • |
| genitive | διακεκριμένου • | διακεκριμένης • | διακεκριμένου • | διακεκριμένων • | διακεκριμένων • | διακεκριμένων • |
| accusative | διακεκριμένο • | διακεκριμένη • | διακεκριμένο • | διακεκριμένους • | διακεκριμένες • | διακεκριμένα • |
| vocative | διακεκριμένε • | διακεκριμένη • | διακεκριμένο • | διακεκριμένοι • | διακεκριμένες • | διακεκριμένα • |
References
[edit]- ^ διακεκριμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language