διπλανός

Greek

Etymology

δίπλα (dípla, “beside, next to”) +‎ -νός (-nós, “positional suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiplaˈnos/
• Hyphenation: δι‧πλα‧νός

Adjective

διπλανός • (diplanós) m (feminine διπλανή, neuter διπλανό)

1. next, next-door, adjacent, adjoining, neighbouring (being on the left or right)

   Ο διπλανός τοίχος είναι από ατσάλι.

   O diplanós toíchos eínai apó atsáli.

   The adjoining wall is made of steel.

   Η διπλανή πόρτα είναι κόκκινη.

   I diplaní pórta eínai kókkini.

   The neighbouring door is red.

   Το διπλανό τραπέζι μας ενοχλεί με τα γέλια τους.

   To diplanó trapézi mas enochleí me ta gélia tous.

   The table next to us is annoying us with their laughter.

Declension

Declension of διπλανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διπλανός •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανοί •	διπλανές •	διπλανά •
genitive	διπλανού •	διπλανής •	διπλανού •	διπλανών •	διπλανών •	διπλανών •
accusative	διπλανό •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανούς •	διπλανές •	διπλανά •
vocative	διπλανέ •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανοί •	διπλανές •	διπλανά •

Synonyms

• πλαϊνός (plaïnós)

See also

• μπροστινός (brostinós)
• πισινός (pisinós)

Noun

διπλανός • (diplanós) m (plural διπλανοί, feminine διπλανή)

1. next-door neighbour (who lives on either side of me)

   Οι διπλανοί καβγαδίζουν πάλι. ― Oi diplanoí kavgadízoun páli. ― The neighbours are quarreling again.

Declension

Declension of διπλανός

	singular	plural
nominative	διπλανός •	διπλανοί •
genitive	διπλανού •	διπλανών •
accusative	διπλανό •	διπλανούς •
vocative	διπλανέ •	διπλανοί •

Synonyms

• (neighbour): γείτονας m (geítonas)