διπλανός

Greek

Etymology

δίπλα (dípla, “beside, next to”) +‎ -νός (-nós, “positional suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiplaˈnos/
• Hyphenation: δι‧πλα‧νός

Adjective

διπλανός • (diplanós) m (feminine διπλανή, neuter διπλανό)

1. next, next door, adjacent, adjoining, neighbouring (being on the left or right)

   Ο διπλανός τείχος είναι από ατσάλι. ― O diplanós teíchos eínai apó atsáli. ― The adjoining wall is made of steel.

   Η διπλανή πόρτα είναι κόκκινη. ― I diplaní pórta eínai kókkini. ― The neighbouring door is red.

   Το διπλανό τραπέζι μας ενοχλεί με τα γέλια τους. ― To diplanó trapézi mas enochleí me ta gélia tous. ― The table next to us is annoying us with their laughter.

Declension

Declension of διπλανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διπλανός •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανοί •	διπλανές •	διπλανά •
genitive	διπλανού •	διπλανής •	διπλανού •	διπλανών •	διπλανών •	διπλανών •
accusative	διπλανό •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανούς •	διπλανές •	διπλανά •
vocative	διπλανέ •	διπλανή •	διπλανό •	διπλανοί •	διπλανές •	διπλανά •

Synonyms

• πλαϊνός (plaïnós)

See also

• μπροστινός (brostinós)
• πισινός (pisinós)

Noun

διπλανός • (diplanós) m (plural διπλανοί, feminine διπλανή)

1. next-door neighbour (who lives on either side of me)

   Οι διπλανοί καβγαδίζουν πάλι. ― Oi diplanoí kavgadízoun páli. ― The neighbours are quarreling again.

Declension

Declension of διπλανός

	singular	plural
nominative	διπλανός •	διπλανοί •
genitive	διπλανού •	διπλανών •
accusative	διπλανό •	διπλανούς •
vocative	διπλανέ •	διπλανοί •

Synonyms

• (neighbour): γείτονας m (geítonas)