δυσδιαλύτῳ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Pronunciation[edit]

 

Adjective[edit]

δυσδῐᾰλύτῳ (dusdialútōi)

  1. masculine/feminine/neuter dative singular of δυσδιάλυτος (dusdiálutos)