δυστυχισμένος
Greek
[edit]Adjective
[edit]δυστυχισμένος • (dystychisménos) m (feminine δυστυχισμένη, neuter δυστυχισμένο)
- unhappy (characterised by, feeling or showing unhappiness)
Declension
[edit]Declension of δυστυχισμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δυστυχισμένος • | δυστυχισμένη • | δυστυχισμένο • | δυστυχισμένοι • | δυστυχισμένες • | δυστυχισμένα • |
| genitive | δυστυχισμένου • | δυστυχισμένης • | δυστυχισμένου • | δυστυχισμένων • | δυστυχισμένων • | δυστυχισμένων • |
| accusative | δυστυχισμένο • | δυστυχισμένη • | δυστυχισμένο • | δυστυχισμένους • | δυστυχισμένες • | δυστυχισμένα • |
| vocative | δυστυχισμένε • | δυστυχισμένη • | δυστυχισμένο • | δυστυχισμένοι • | δυστυχισμένες • | δυστυχισμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δυστυχισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δυστυχισμένος, etc.) | |||||
Antonyms
[edit]- ευτυχισμένος (eftychisménos, “happy”)
Related terms
[edit]- δυστυχία f (dystychía, “unhappiness”)