δυωδέκατος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dy.ɔː.dé.ka.tos/ → /ðy.oˈðe.ka.tos/ → /ði.oˈðe.ka.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dy.ɔː.dé.ka.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dy.oˈde.ka.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðy.oˈðe.ka.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðy.oˈðe.ka.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.oˈðe.ka.tos/

Adjective

δῠωδέκᾰτος • (duōdékatos) m (feminine δῠωδεκάτη, neuter δῠωδέκᾰτον); first/second declension

1. Epic form of δωδέκατος (dōdékatos)

Declension

First and second declension of δῠωδέκᾰτος; δῠωδεκᾰ́τη; δῠωδέκᾰτον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῠωδέκᾰτος duōdékatos	δῠωδεκᾰ́τη duōdekátē	δῠωδέκᾰτον duōdékaton		δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō	δῠωδεκᾰ́τᾱ duōdekátā	δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō		δῠωδέκᾰτοι duōdékatoi	δῠωδέκᾰται duōdékatai	δῠωδέκᾰτᾰ duōdékata
Genitive		δῠωδεκᾰ́του / δῠωδεκᾰτοῖο / δῠωδεκᾰ́τοιο / δῠωδεκᾰτόο / δῠωδεκᾰ́τοο duōdekátou / duōdekatoîo / duōdekátoio / duōdekatóo / duōdekátoo	δῠωδεκᾰ́της duōdekátēs	δῠωδεκᾰ́του / δῠωδεκᾰτοῖο / δῠωδεκᾰ́τοιο / δῠωδεκᾰτόο / δῠωδεκᾰ́τοο duōdekátou / duōdekatoîo / duōdekátoio / duōdekatóo / duōdekátoo		δῠωδεκᾰ́τοιῐν duōdekátoiin	δῠωδεκᾰ́ταιν / δῠωδεκᾰ́ταιῐν / δῠωδεκᾰ́τῃῐν duōdekátai(i)n / duōdekátēiin	δῠωδεκᾰ́τοιῐν duōdekátoiin		δῠωδεκᾰ́των duōdekátōn	δῠωδεκᾰτᾱ́ων / δῠωδεκᾰτέ͜ων / δῠωδεκᾰτῶν duōdekatā́ōn / duōdekaté͜ōn / duōdekatôn	δῠωδεκᾰ́των duōdekátōn
Dative		δῠωδεκᾰ́τῳ duōdekátōi	δῠωδεκᾰ́τῃ duōdekátēi	δῠωδεκᾰ́τῳ duōdekátōi		δῠωδεκᾰ́τοιῐν duōdekátoiin	δῠωδεκᾰ́ταιν / δῠωδεκᾰ́ταιῐν / δῠωδεκᾰ́τῃῐν duōdekátai(i)n / duōdekátēiin	δῠωδεκᾰ́τοιῐν duōdekátoiin		δῠωδεκᾰ́τοισῐ / δῠωδεκᾰ́τοισῐν / δῠωδεκᾰ́τοις duōdekátoisi(n) / duōdekátois	δῠωδεκᾰ́τῃσῐ / δῠωδεκᾰ́τῃσῐν / δῠωδεκᾰ́τῃς / δῠωδεκᾰ́ταις duōdekátēisi(n) / duōdekátēis / duōdekátais	δῠωδεκᾰ́τοισῐ / δῠωδεκᾰ́τοισῐν / δῠωδεκᾰ́τοις duōdekátoisi(n) / duōdekátois
Accusative		δῠωδέκᾰτον duōdékaton	δῠωδεκᾰ́την duōdekátēn	δῠωδέκᾰτον duōdékaton		δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō	δῠωδεκᾰ́τᾱ duōdekátā	δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō		δῠωδεκᾰ́τους duōdekátous	δῠωδεκᾰ́τᾱς duōdekátās	δῠωδέκᾰτᾰ duōdékata
Vocative		δῠωδέκᾰτε duōdékate	δῠωδεκᾰ́τη duōdekátē	δῠωδέκᾰτον duōdékaton		δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō	δῠωδεκᾰ́τᾱ duōdekátā	δῠωδεκᾰ́τω duōdekátō		δῠωδέκᾰτοι duōdékatoi	δῠωδέκᾰται duōdékatai	δῠωδέκᾰτᾰ duōdékata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῠωδεκᾰ́τως duōdekátōs				δῠωδεκᾰτώτερος duōdekatṓteros				δῠωδεκᾰτώτᾰτος duōdekatṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.