δωρέω

Ancient Greek

Etymology

From δῶρον (dôron, “gift”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dɔː.ré.ɔː/ → /ðoˈre.o/ → /ðoˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dɔː.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /doˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðoˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðoˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðoˈre.o/

Verb

δωρέω • (dōréō)

1. (also medium) to present a thing to one
2. (also medium) to present one with a thing

Conjugation

   Present: δωρέω, δωρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δωρέω	δωρέεις	δωρέει	δωρέετον	δωρέετον	δωρέομεν	δωρέετε	δωρέουσῐ(ν)
	subjunctive	δωρέω	δωρέῃς	δωρέῃ	δωρέητον	δωρέητον	δωρέωμεν	δωρέητε	δωρέωσῐ(ν)
	optative	δωρέοιμῐ	δωρέοις	δωρέοι	δωρέοιτον	δωρεοίτην	δωρέοιμεν	δωρέοιτε	δωρέοιεν
	imperative		δώρεε	δωρεέτω	δωρέετον	δωρεέτων		δωρέετε	δωρεόντων
middle/ passive	indicative	δωρέομαι	δωρέῃ, δωρέει	δωρέεται	δωρέεσθον	δωρέεσθον	δωρεόμεθᾰ	δωρέεσθε	δωρέονται
	subjunctive	δωρέωμαι	δωρέῃ	δωρέηται	δωρέησθον	δωρέησθον	δωρεώμεθᾰ	δωρέησθε	δωρέωνται
	optative	δωρεοίμην	δωρέοιο	δωρέοιτο	δωρέοισθον	δωρεοίσθην	δωρεοίμεθᾰ	δωρέοισθε	δωρέοιντο
	imperative		δωρέου	δωρεέσθω	δωρέεσθον	δωρεέσθων		δωρέεσθε	δωρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δωρέειν				δωρέεσθαι
participle	m	δωρέων				δωρεόμενος
	f	δωρέουσᾰ				δωρεομένη
	n	δωρέον				δωρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: δωρῶ, δωροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δωρῶ	δωρεῖς	δωρεῖ	δωρεῖτον	δωρεῖτον	δωροῦμεν	δωρεῖτε	δωροῦσῐ(ν)
	subjunctive	δωρῶ	δωρῇς	δωρῇ	δωρῆτον	δωρῆτον	δωρῶμεν	δωρῆτε	δωρῶσῐ(ν)
	optative	δωροίην, δωροῖμῐ	δωροίης, δωροῖς	δωροίη, δωροῖ	δωροῖτον, δωροίητον	δωροίτην, δωροιήτην	δωροῖμεν, δωροίημεν	δωροῖτε, δωροίητε	δωροῖεν, δωροίησᾰν
	imperative		δώρει	δωρείτω	δωρεῖτον	δωρείτων		δωρεῖτε	δωρούντων
middle/ passive	indicative	δωροῦμαι	δωρεῖ, δωρῇ	δωρεῖται	δωρεῖσθον	δωρεῖσθον	δωρούμεθᾰ	δωρεῖσθε	δωροῦνται
	subjunctive	δωρῶμαι	δωρῇ	δωρῆται	δωρῆσθον	δωρῆσθον	δωρώμεθᾰ	δωρῆσθε	δωρῶνται
	optative	δωροίμην	δωροῖο	δωροῖτο	δωροῖσθον	δωροίσθην	δωροίμεθᾰ	δωροῖσθε	δωροῖντο
	imperative		δωροῦ	δωρείσθω	δωρεῖσθον	δωρείσθων		δωρεῖσθε	δωρείσθων
		active				middle/passive
infinitive		δωρεῖν				δωρεῖσθαι
participle	m	δωρῶν				δωρούμενος
	f	δωροῦσᾰ				δωρουμένη
	n	δωροῦν				δωρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδώρεον, ἐδωρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδώρεον	ἐδώρεες	ἐδώρεε(ν)	ἐδωρέετον	ἐδωρεέτην	ἐδωρέομεν	ἐδωρέετε	ἐδώρεον
middle/ passive	indicative	ἐδωρεόμην	ἐδωρέου	ἐδωρέετο	ἐδωρέεσθον	ἐδωρεέσθην	ἐδωρεόμεθᾰ	ἐδωρέεσθε	ἐδωρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδώρουν, ἐδωρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδώρουν	ἐδώρεις	ἐδώρει	ἐδωρεῖτον	ἐδωρείτην	ἐδωροῦμεν	ἐδωρεῖτε	ἐδώρουν
middle/ passive	indicative	ἐδωρούμην	ἐδωροῦ	ἐδωρεῖτο	ἐδωρεῖσθον	ἐδωρείσθην	ἐδωρούμεθᾰ	ἐδωρεῖσθε	ἐδωροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δωρήσω, δωρήσομαι, δωρηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δωρήσω	δωρήσεις	δωρήσει	δωρήσετον	δωρήσετον	δωρήσομεν	δωρήσετε	δωρήσουσῐ(ν)
	optative	δωρήσοιμῐ	δωρήσοις	δωρήσοι	δωρήσοιτον	δωρησοίτην	δωρήσοιμεν	δωρήσοιτε	δωρήσοιεν
middle	indicative	δωρήσομαι	δωρήσῃ, δωρήσει	δωρήσεται	δωρήσεσθον	δωρήσεσθον	δωρησόμεθᾰ	δωρήσεσθε	δωρήσονται
	optative	δωρησοίμην	δωρήσοιο	δωρήσοιτο	δωρήσοισθον	δωρησοίσθην	δωρησοίμεθᾰ	δωρήσοισθε	δωρήσοιντο
passive	indicative	δωρηθήσομαι	δωρηθήσῃ	δωρηθήσεται	δωρηθήσεσθον	δωρηθήσεσθον	δωρηθησόμεθᾰ	δωρηθήσεσθε	δωρηθήσονται
	optative	δωρηθησοίμην	δωρηθήσοιο	δωρηθήσοιτο	δωρηθήσοισθον	δωρηθησοίσθην	δωρηθησοίμεθᾰ	δωρηθήσοισθε	δωρηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δωρήσειν			δωρήσεσθαι		δωρηθήσεσθαι
participle	m	δωρήσων			δωρησόμενος		δωρηθησόμενος
	f	δωρήσουσᾰ			δωρησομένη		δωρηθησομένη
	n	δωρῆσον			δωρησόμενον		δωρηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐδώρησᾰ, ἐδωρησᾰ́μην, ἐδωρήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδώρησᾰ	ἐδώρησᾰς	ἐδώρησε(ν)	ἐδωρήσᾰτον	ἐδωρησᾰ́την	ἐδωρήσᾰμεν	ἐδωρήσᾰτε	ἐδώρησᾰν
	subjunctive	δωρήσω	δωρήσῃς	δωρήσῃ	δωρήσητον	δωρήσητον	δωρήσωμεν	δωρήσητε	δωρήσωσῐ(ν)
	optative	δωρήσαιμῐ	δωρήσειᾰς, δωρήσαις	δωρήσειε(ν), δωρήσαι	δωρήσαιτον	δωρησαίτην	δωρήσαιμεν	δωρήσαιτε	δωρήσειᾰν, δωρήσαιεν
	imperative		δώρησον	δωρησᾰ́τω	δωρήσᾰτον	δωρησᾰ́των		δωρήσᾰτε	δωρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδωρησᾰ́μην	ἐδωρήσω	ἐδωρήσᾰτο	ἐδωρήσᾰσθον	ἐδωρησᾰ́σθην	ἐδωρησᾰ́μεθᾰ	ἐδωρήσᾰσθε	ἐδωρήσᾰντο
	subjunctive	δωρήσωμαι	δωρήσῃ	δωρήσηται	δωρήσησθον	δωρήσησθον	δωρησώμεθᾰ	δωρήσησθε	δωρήσωνται
	optative	δωρησαίμην	δωρήσαιο	δωρήσαιτο	δωρήσαισθον	δωρησαίσθην	δωρησαίμεθᾰ	δωρήσαισθε	δωρήσαιντο
	imperative		δώρησαι	δωρησᾰ́σθω	δωρήσᾰσθον	δωρησᾰ́σθων		δωρήσᾰσθε	δωρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδωρήθην	ἐδωρήθης	ἐδωρήθη	ἐδωρήθητον	ἐδωρηθήτην	ἐδωρήθημεν	ἐδωρήθητε	ἐδωρήθησᾰν
	subjunctive	δωρηθῶ	δωρηθῇς	δωρηθῇ	δωρηθῆτον	δωρηθῆτον	δωρηθῶμεν	δωρηθῆτε	δωρηθῶσῐ(ν)
	optative	δωρηθείην	δωρηθείης	δωρηθείη	δωρηθεῖτον, δωρηθείητον	δωρηθείτην, δωρηθειήτην	δωρηθεῖμεν, δωρηθείημεν	δωρηθεῖτε, δωρηθείητε	δωρηθεῖεν, δωρηθείησᾰν
	imperative		δωρήθητῐ	δωρηθήτω	δωρήθητον	δωρηθήτων		δωρήθητε	δωρηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δωρῆσαι			δωρήσᾰσθαι		δωρηθῆναι
participle	m	δωρήσᾱς			δωρησᾰ́μενος		δωρηθείς
	f	δωρήσᾱσᾰ			δωρησᾰμένη		δωρηθεῖσᾰ
	n	δωρῆσᾰν			δωρησᾰ́μενον		δωρηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δεδώρηκᾰ, δεδώρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδώρηκᾰ	δεδώρηκᾰς	δεδώρηκε(ν)	δεδωρήκᾰτον	δεδωρήκᾰτον	δεδωρήκᾰμεν	δεδωρήκᾰτε	δεδωρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδωρήκω	δεδωρήκῃς	δεδωρήκῃ	δεδωρήκητον	δεδωρήκητον	δεδωρήκωμεν	δεδωρήκητε	δεδωρήκωσῐ(ν)
	optative	δεδωρήκοιμῐ, δεδωρηκοίην	δεδωρήκοις, δεδωρηκοίης	δεδωρήκοι, δεδωρηκοίη	δεδωρήκοιτον	δεδωρηκοίτην	δεδωρήκοιμεν	δεδωρήκοιτε	δεδωρήκοιεν
	imperative		δεδώρηκε	δεδωρηκέτω	δεδωρήκετον	δεδωρηκέτων		δεδωρήκετε	δεδωρηκόντων
middle/ passive	indicative	δεδώρημαι	δεδώρησαι	δεδώρηται	δεδώρησθον	δεδώρησθον	δεδωρήμεθᾰ	δεδώρησθε	δεδώρηνται
	subjunctive	δεδωρημένος ὦ	δεδωρημένος ᾖς	δεδωρημένος ᾖ	δεδωρημένω ἦτον	δεδωρημένω ἦτον	δεδωρημένοι ὦμεν	δεδωρημένοι ἦτε	δεδωρημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδωρημένος εἴην	δεδωρημένος εἴης	δεδωρημένος εἴη	δεδωρημένω εἴητον/εἶτον	δεδωρημένω εἰήτην/εἴτην	δεδωρημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδωρημένοι εἴητε/εἶτε	δεδωρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δεδώρησο	δεδωρήσθω	δεδώρησθον	δεδωρήσθων		δεδώρησθε	δεδωρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδωρηκέναι				δεδωρῆσθαι
participle	m	δεδωρηκώς				δεδωρημένος
	f	δεδωρηκυῖᾰ				δεδωρημένη
	n	δεδωρηκός				δεδωρημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “δωρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press