εαρινός
See also: ἐαρινός
Greek
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek ἐαρινός (earinós).
Adjective
εαρινός • (earinós) m (feminine εαρινή, neuter εαρινό)
- spring
- equinoctial (of spring equinox)
- εαρινή ισημερία ― eariní isimería ― spring equinox
- Lent, Lenten
Declension
Declension of εαρινός
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | εαρινός • | εαρινή • | εαρινό • | εαρινοί • | εαρινές • | εαρινά • |
genitive | εαρινού • | εαρινής • | εαρινού • | εαρινών • | εαρινών • | εαρινών • |
accusative | εαρινό • | εαρινή • | εαρινό • | εαρινούς • | εαρινές • | εαρινά • |
vocative | εαρινέ • | εαρινή • | εαρινό • | εαρινοί • | εαρινές • | εαρινά • |
Synonyms
- ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “spring”)
Related terms
- εαρινή ισημερία f (eariní isimería, “spring equinox”)