εμβατήριο

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Byzantine Greek adjective ἐμβατήριος (embatḗrios, “suitable for marching, suitable for parade”), from (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek ἐν (en, “in”) + βαίνω (baínō, “to move on foot, to step”).

Pronunciation

• IPA^(key): /eɱvaˈtiɾio/
• Hyphenation: εμ‧βα‧τή‧ρι‧ο

Noun

εμβατήριο • (emvatírio) n (plural εμβατήρια)

1. (music, military) march (piece of music written for marching)

   Οι στρατιώτες κάνουν παρέλαση με εμβατήρια. ― Oi stratiótes kánoun parélasi me emvatíria. ― The soldiers are on parade with marches.

Declension

Declension of εμβατήριο

	singular	plural
nominative	εμβατήριο •	εμβατήρια •
genitive	εμβατηρίου •,  εμβατήριου •	εμβατηρίων •
accusative	εμβατήριο •	εμβατήρια •
vocative	εμβατήριο •	εμβατήρια •