εξάρτυση
Greek
Noun
εξάρτυση • (exártysi) f (plural εξαρτύσεις)
Declension
Declension of εξάρτυση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | εξάρτυση • | εξαρτύσεις • | |
| genitive | εξάρτυσης • | εξαρτύσεων • | |
| accusative | εξάρτυση • | εξαρτύσεις • | |
| vocative | εξάρτυση • | εξαρτύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: εξαρτύσεως • | |||