εξισωτικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from εξισώ(νω) (exisó(no)) + -τικός (-tikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]εξισωτικός • (exisotikós) m (feminine εξισωτική, neuter εξισωτικό)
Declension
[edit]Declension of εξισωτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξισωτικός • | εξισωτική • | εξισωτικό • | εξισωτικοί • | εξισωτικές • | εξισωτικά • |
| genitive | εξισωτικού • | εξισωτικής • | εξισωτικού • | εξισωτικών • | εξισωτικών • | εξισωτικών • |
| accusative | εξισωτικό • | εξισωτική • | εξισωτικό • | εξισωτικούς • | εξισωτικές • | εξισωτικά • |
| vocative | εξισωτικέ • | εξισωτική • | εξισωτικό • | εξισωτικοί • | εξισωτικές • | εξισωτικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξισωτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξισωτικός, etc.) | |||||
Derived terms
[edit]- εξισωτικά (exisotiká, adverb)
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ εξισωτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language