επιβλαβής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπιβλαβής (epiblabḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /epivlaˈvis/
• Hyphenation: ε‧πι‧βλα‧βής

Adjective

επιβλαβής • (epivlavís) m (feminine επιβλαβής, neuter επιβλαβές)

1. harmful

Declension

Declension of επιβλαβής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επιβλαβής •	επιβλαβής •	επιβλαβές •	επιβλαβείς •	επιβλαβείς •	επιβλαβή •
genitive	επιβλαβούς •	επιβλαβούς •	επιβλαβούς •	επιβλαβών •	επιβλαβών •	επιβλαβών •
accusative	επιβλαβή •	επιβλαβή •	επιβλαβές •	επιβλαβείς •	επιβλαβείς •	επιβλαβή •
vocative	επιβλαβή • / επιβλαβής •	επιβλαβής •	επιβλαβές •	επιβλαβείς •	επιβλαβείς •	επιβλαβή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιβλαβής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιβλαβής, etc.)

Synonyms

• βλαβερός (vlaverós)
• βλαπτικός (vlaptikós)

Antonyms

• επωφελής (epofelís)

Related terms

• βλάβη f (vlávi, “damage”)
• επιβλαβώς (epivlavós, adverb)