επιπλοποιός

Greek

Noun

επιπλοποιός • (epiplopoiós) m (plural επιπλοποιοί)

1. cabinet maker, cabinetmaker

Declension

declension of επιπλοποιός

case     \     number	singular	plural
nominative	επιπλοποιός •	επιπλοποιοί •
genitive	επιπλοποιού •	επιπλοποιών •
accusative	επιπλοποιό •	επιπλοποιούς •
vocative	επιπλοποιέ •	επιπλοποιοί •

Coordinate terms

• μαραγκός m (maragkós, “carpenter”)
• ξυλουργός m (xylourgós, “joiner”)

 

Related terms

• επιπλοποιείο n (epiplopoieío, “furniture workshop/factory”)
• επιπλοποιΐα f (epiplopoiḯa, “cabinetmaking”)
• επιπλοπωλείο n (epiplopoleío, “furniture shop”)
• επιπλοπώλης n (epiplopólis, “furniture dealer”)
• επιπλοπώνω (epiplopóno, “to furnish”)