ευσέβεια

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learnedly, from Ancient Greek εὐσέβεια (eusébeia),[1] from εὐσεβής (eusebḗs).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /efˈse.vi.a/
  • Hyphenation: ευ‧σέ‧βει‧α

Noun

[edit]

ευσέβεια (efséveiaf (plural ευσέβειες)

  1. (religion) piety, devoutness
    Οι μοναχοί διακρίνονται για την ευσέβειά τους και τη βαθιά τους πίστη.
    Oi monachoí diakrínontai gia tin efséveiá tous kai ti vathiá tous písti.
    Monks are distinguished for their piety and their deep faith.

Declension

[edit]

Synonyms

[edit]

Antonyms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ ευσέβεια, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language