εὐρύπρωκτος

Ancient Greek

Etymology

From εὐρύς (eurús) +‎ πρωκτός (prōktós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eu̯.rý.prɔːk.tos/ → /eˈβry.prok.tos/ → /eˈvri.prok.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.rý.prɔːk.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ewˈry.prok.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈβry.prok.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈvry.prok.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈvri.prok.tos/

Adjective

εὐρύπρωκτος • (eurúprōktos) m or f (neuter εὐρύπρωκτον); second declension

1. (humorous) which has a large anus

Declension

Second declension of εὐρύπρωκτος; εὐρύπρωκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		εὐρύπρωκτος eurúprōktos	εὐρύπρωκτον eurúprōkton		εὐρυπρώκτω euruprṓktō	εὐρυπρώκτω euruprṓktō		εὐρύπρωκτοι eurúprōktoi	εὐρύπρωκτᾰ eurúprōkta
Genitive		εὐρυπρώκτου euruprṓktou	εὐρυπρώκτου euruprṓktou		εὐρυπρώκτοιν euruprṓktoin	εὐρυπρώκτοιν euruprṓktoin		εὐρυπρώκτων euruprṓktōn	εὐρυπρώκτων euruprṓktōn
Dative		εὐρυπρώκτῳ euruprṓktōi	εὐρυπρώκτῳ euruprṓktōi		εὐρυπρώκτοιν euruprṓktoin	εὐρυπρώκτοιν euruprṓktoin		εὐρυπρώκτοις euruprṓktois	εὐρυπρώκτοις euruprṓktois
Accusative		εὐρύπρωκτον eurúprōkton	εὐρύπρωκτον eurúprōkton		εὐρυπρώκτω euruprṓktō	εὐρυπρώκτω euruprṓktō		εὐρυπρώκτους euruprṓktous	εὐρύπρωκτᾰ eurúprōkta
Vocative		εὐρύπρωκτε eurúprōkte	εὐρύπρωκτον eurúprōkton		εὐρυπρώκτω euruprṓktō	εὐρυπρώκτω euruprṓktō		εὐρύπρωκτοι eurúprōktoi	εὐρύπρωκτᾰ eurúprōkta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		εὐρυπρώκτως euruprṓktōs			εὐρυπρωκτότερος euruprōktóteros			εὐρυπρωκτότᾰτος euruprōktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “εὐρύπρωκτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• εὐρύπρωκτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette