ζωντανός
Greek
Etymology
From stem ζωντ- of the indeclinable medieval participle Byzantine Greek ζῶντα from ancient participle ζῶν of verb ζῶ (zô).[1] With suffix -ανός for adjectives.[2]
Pronunciation
Adjective
ζωντανός • (zontanós) m (feminine ζωντανή, neuter ζωντανό)
Declension
Declension of ζωντανός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ζωντανός • | ζωντανή • | ζωντανό • | ζωντανοί • | ζωντανές • | ζωντανά • |
| genitive | ζωντανού • | ζωντανής • | ζωντανού • | ζωντανών • | ζωντανών • | ζωντανών • |
| accusative | ζωντανό • | ζωντανή • | ζωντανό • | ζωντανούς • | ζωντανές • | ζωντανά • |
| vocative | ζωντανέ • | ζωντανή • | ζωντανό • | ζωντανοί • | ζωντανές • | ζωντανά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ζωντανός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ζωντανός, etc.) | |||||
Degrees of comparison by suffixation
Related terms
- ζωντανά (zontaná, adverb)
- ζωντάνεμα n (zontánema, “reviving”)
- ζωντανεύω (zontanévo, “come/bring to life”)
- ζωντάνια f (zontánia, “being lively”)
- ζωντανό n (zontanó, “animal”) (colloquial)
- ζωντόβολο n (zontóvolo, “animal, figuratively: derogatory”) (colloquial)
- ζωντοχήρος m (zontochíros, “divorced man”), feminine: ζωντοχήρα (zontochíra) (informal)
and
- ζωηρός (zoïrós, “lively”)
- ζωτικός (zotikós, “vital”)
- Template:el-see, ζωή f (zoḯ, “life”)
References
- ^ ζωντανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ ζωντανός - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.