ηγουμένη

See also: ἡγουμένη

Greek

Etymology

From Medieval Greek noun Byzantine Greek ἡγουμένη (hēgouménē), as in masculine Koine noun ἡγούμενος (hēgoúmenos), from Ancient Greek present participle of ἡγέομαι / ἡγοῦμαι (hēgoûmai, “I go before, I lead”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iɣuˈmeni/
• Hyphenation: η‧γου‧μέ‧νη

Noun

ηγουμένη • (igouméni) f (plural ηγούμενες, masculine ηγούμενος)

1. abbess, prioress, mother superior

Declension

Declension of ηγουμένη

	singular	plural
nominative	ηγουμένη •	ηγούμενες •
genitive	ηγουμένης •	ηγουμένων •
accusative	ηγουμένη •	ηγούμενες •
vocative	ηγουμένη •	ηγούμενες •
Declension in the fashion of Ancient Greek participles, and Katharevousa. The plural form 'ηγουμένες', a widespread mistake c. the 2000s, is likely to gain frequency in the future.

Synonyms

• ηγουμένισσα f (igouménissa)

Related terms

• ηγουμενείο n (igoumeneío, “abbot's quarters”)
• ηγούμενος m (igoúmenos, “father superior, abbot”)
• ηγουμενία f (igoumenía, “priorship”)
• ηγουμενοσυμβούλιο n (igoumenosymvoúlio, “monastery board”)
• Template:el-see