κέρδους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kér.duːs/ → /ˈcer.ðus/ → /ˈcer.ðus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kér.duːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈker.dus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈcer.ðus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈcer.ðus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈcer.ðus/

Noun

κέρδους • (kérdous)

1. genitive singular of κέρδος (kérdos)

Greek

Noun

κέρδους • (kérdous) n

1. Genitive singular form of κέρδος (kérdos).