καπετάνιος

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Venetian capetanio.

Noun

καπετάνιος • (kapetánios) m (plural καπετάνιοι, feminine καπετάνισσα)

1. captain (person lawfully in command of a ship or other vessel)
2. (dated): chieftain

Declension

Declension of καπετάνιος

	singular	plural
nominative	καπετάνιος •	καπετάνιοι •
genitive	καπετάνιου •	καπετάνιων •
accusative	καπετάνιο •	καπετάνιους •
vocative	καπετάνιε •	καπετάνιοι •

Derived terms

• καπετάν m (kapetán, “captain”, chiefly used a a title)
• καπετανλίκι n (kapetanlíki, “captaincy”, colloquial)
• καπετανάτο n (kapetanáto, “captaincy”)
• ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται (o kalós o kapetánios sti fourtoúna faínetai)