κηδεμόνας

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek κηδεμών (kēdemṓn).

Pronunciation

IPA^(key): /ci.ðɛ.ˈmɔ.nas/

Noun

κηδεμόνας • (kidemónas) m or f (plural κηδεμόνες)

1. (law) guardian

Declension

Declension of κηδεμόνας

	singular	plural
nominative	κηδεμόνας •	κηδεμόνες •
genitive	κηδεμόνα •	κηδεμόνων •
accusative	κηδεμόνα •	κηδεμόνες •
vocative	κηδεμόνα •	κηδεμόνες •