κινηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kiː.nɛː.tʰěːs/ → /ci.niˈθis/ → /ci.niˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kiː.nɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ki.ne̝ˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ci.niˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ci.niˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.niˈθis/

Participle

κινηθείς • (kinētheís) m (feminine κῑνηθεῖσᾰ, neuter κῑνηθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of κινέω (kinéō)

Declension

First and third declension of κῑνηθείς; κῑνηθεῖσᾰ; κῑνηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῑνηθείς kīnētheís	κῑνηθεῖσᾰ kīnētheîsa	κῑνηθέν kīnēthén		κῑνηθέντε kīnēthénte	κῑνηθείσᾱ kīnētheísā	κῑνηθέντε kīnēthénte		κῑνηθέντες kīnēthéntes	κῑνηθεῖσαι kīnētheîsai	κῑνηθέντᾰ kīnēthénta
Genitive		κῑνηθέντος kīnēthéntos	κῑνηθείσης kīnētheísēs	κῑνηθέντος kīnēthéntos		κῑνηθέντοιν kīnēthéntoin	κῑνηθείσαιν kīnētheísain	κῑνηθέντοιν kīnēthéntoin		κῑνηθέντων kīnēthéntōn	κῑνηθεισῶν kīnētheisôn	κῑνηθέντων kīnēthéntōn
Dative		κῑνηθέντῐ kīnēthénti	κῑνηθείσῃ kīnētheísēi	κῑνηθέντῐ kīnēthénti		κῑνηθέντοιν kīnēthéntoin	κῑνηθείσαιν kīnētheísain	κῑνηθέντοιν kīnēthéntoin		κῑνηθεῖσῐ / κῑνηθεῖσῐν kīnētheîsi(n)	κῑνηθείσαις kīnētheísais	κῑνηθεῖσῐ / κῑνηθεῖσῐν kīnētheîsi(n)
Accusative		κῑνηθέντᾰ kīnēthénta	κῑνηθεῖσᾰν kīnētheîsan	κῑνηθέν kīnēthén		κῑνηθέντε kīnēthénte	κῑνηθείσᾱ kīnētheísā	κῑνηθέντε kīnēthénte		κῑνηθέντᾰς kīnēthéntas	κῑνηθείσᾱς kīnētheísās	κῑνηθέντᾰ kīnēthénta
Vocative		κῑνηθείς kīnētheís	κῑνηθεῖσᾰ kīnētheîsa	κῑνηθέν kīnēthén		κῑνηθέντε kīnēthénte	κῑνηθείσᾱ kīnētheísā	κῑνηθέντε kīnēthénte		κῑνηθέντες kīnēthéntes	κῑνηθεῖσαι kīnētheîsai	κῑνηθέντᾰ kīnēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῑνηθέντως kīnēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.