κλέπτω

Ancient Greek

Etymology

(deprecated template usage) From Proto-Hellenic *klépťō, from Proto-Indo-European *klép-ye-ti, from *klep-. Cognates include Latin clepō and Gothic 𐌷𐌻𐌹𐍆𐌰𐌽 (hlifan).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /klép.tɔː/ → /ˈklep.to/ → /ˈklep.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /klép.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈklep.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈklep.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈklep.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈklep.to/

Verb

κλέπτω • (kléptō)

1. I steal, filch
2. I cheat
3. I mislead, keep secret
4. I disguise, conceal

Inflection

   Present: κλέπτω, κλέπτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλέπτω	κλέπτεις	κλέπτει	κλέπτετον	κλέπτετον	κλέπτομεν	κλέπτετε	κλέπτουσῐ(ν)
	subjunctive	κλέπτω	κλέπτῃς	κλέπτῃ	κλέπτητον	κλέπτητον	κλέπτωμεν	κλέπτητε	κλέπτωσῐ(ν)
	optative	κλέπτοιμῐ	κλέπτοις	κλέπτοι	κλέπτοιτον	κλεπτοίτην	κλέπτοιμεν	κλέπτοιτε	κλέπτοιεν
	imperative		κλέπτε	κλεπτέτω	κλέπτετον	κλεπτέτων		κλέπτετε	κλεπτόντων
middle/ passive	indicative	κλέπτομαι	κλέπτῃ, κλέπτει	κλέπτεται	κλέπτεσθον	κλέπτεσθον	κλεπτόμεθᾰ	κλέπτεσθε	κλέπτονται
	subjunctive	κλέπτωμαι	κλέπτῃ	κλέπτηται	κλέπτησθον	κλέπτησθον	κλεπτώμεθᾰ	κλέπτησθε	κλέπτωνται
	optative	κλεπτοίμην	κλέπτοιο	κλέπτοιτο	κλέπτοισθον	κλεπτοίσθην	κλεπτοίμεθᾰ	κλέπτοισθε	κλέπτοιντο
	imperative		κλέπτου	κλεπτέσθω	κλέπτεσθον	κλεπτέσθων		κλέπτεσθε	κλεπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλέπτειν				κλέπτεσθαι
participle	m	κλέπτων				κλεπτόμενος
	f	κλέπτουσᾰ				κλεπτομένη
	n	κλέπτον				κλεπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔκλεπτον, ἐκλεπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλεπτον	ἔκλεπτες	ἔκλεπτε(ν)	ἐκλέπτετον	ἐκλεπτέτην	ἐκλέπτομεν	ἐκλέπτετε	ἔκλεπτον
middle/ passive	indicative	ἐκλεπτόμην	ἐκλέπτου	ἐκλέπτετο	ἐκλέπτεσθον	ἐκλεπτέσθην	ἐκλεπτόμεθᾰ	ἐκλέπτεσθε	ἐκλέπτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κλέπτεσκον, κλεπτεσκόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλέπτεσκον	κλέπτεσκες	κλέπτεσκε(ν)	κλεπτέσκετον	κλεπτεσκέτην	κλεπτέσκομεν	κλεπτέσκετε	κλέπτεσκον
middle/ passive	indicative	κλεπτεσκόμην	κλεπτέσκου	κλεπτέσκετο	κλεπτέσκεσθον	κλεπτεσκέσθην	κλεπτεσκόμεθᾰ	κλεπτέσκεσθε	κλεπτέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κλέψω, κλέψομαι, κλεφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλέψω	κλέψεις	κλέψει	κλέψετον	κλέψετον	κλέψομεν	κλέψετε	κλέψουσῐ(ν)
	optative	κλέψοιμῐ	κλέψοις	κλέψοι	κλέψοιτον	κλεψοίτην	κλέψοιμεν	κλέψοιτε	κλέψοιεν
middle	indicative	κλέψομαι	κλέψῃ, κλέψει	κλέψεται	κλέψεσθον	κλέψεσθον	κλεψόμεθᾰ	κλέψεσθε	κλέψονται
	optative	κλεψοίμην	κλέψοιο	κλέψοιτο	κλέψοισθον	κλεψοίσθην	κλεψοίμεθᾰ	κλέψοισθε	κλέψοιντο
passive	indicative	κλεφθήσομαι	κλεφθήσῃ	κλεφθήσεται	κλεφθήσεσθον	κλεφθήσεσθον	κλεφθησόμεθᾰ	κλεφθήσεσθε	κλεφθήσονται
	optative	κλεφθησοίμην	κλεφθήσοιο	κλεφθήσοιτο	κλεφθήσοισθον	κλεφθησοίσθην	κλεφθησοίμεθᾰ	κλεφθήσοισθε	κλεφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλέψειν			κλέψεσθαι		κλεφθήσεσθαι
participle	m	κλέψων			κλεψόμενος		κλεφθησόμενος
	f	κλέψουσᾰ			κλεψομένη		κλεφθησομένη
	n	κλέψον			κλεψόμενον		κλεφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκλεψᾰ, ἐκλεψᾰ́μην, ἐκλέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλεψᾰ	ἔκλεψᾰς	ἔκλεψε(ν)	ἐκλέψᾰτον	ἐκλεψᾰ́την	ἐκλέψᾰμεν	ἐκλέψᾰτε	ἔκλεψᾰν
	subjunctive	κλέψω	κλέψῃς	κλέψῃ	κλέψητον	κλέψητον	κλέψωμεν	κλέψητε	κλέψωσῐ(ν)
	optative	κλέψαιμῐ	κλέψειᾰς, κλέψαις	κλέψειε(ν), κλέψαι	κλέψαιτον	κλεψαίτην	κλέψαιμεν	κλέψαιτε	κλέψειᾰν, κλέψαιεν
	imperative		κλέψον	κλεψᾰ́τω	κλέψᾰτον	κλεψᾰ́των		κλέψᾰτε	κλεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκλεψᾰ́μην	ἐκλέψω	ἐκλέψᾰτο	ἐκλέψᾰσθον	ἐκλεψᾰ́σθην	ἐκλεψᾰ́μεθᾰ	ἐκλέψᾰσθε	ἐκλέψᾰντο
	subjunctive	κλέψωμαι	κλέψῃ	κλέψηται	κλέψησθον	κλέψησθον	κλεψώμεθᾰ	κλέψησθε	κλέψωνται
	optative	κλεψαίμην	κλέψαιο	κλέψαιτο	κλέψαισθον	κλεψαίσθην	κλεψαίμεθᾰ	κλέψαισθε	κλέψαιντο
	imperative		κλέψαι	κλεψᾰ́σθω	κλέψᾰσθον	κλεψᾰ́σθων		κλέψᾰσθε	κλεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλέφθην	ἐκλέφθης	ἐκλέφθη	ἐκλέφθητον	ἐκλεφθήτην	ἐκλέφθημεν	ἐκλέφθητε	ἐκλέφθησᾰν
	subjunctive	κλεφθῶ	κλεφθῇς	κλεφθῇ	κλεφθῆτον	κλεφθῆτον	κλεφθῶμεν	κλεφθῆτε	κλεφθῶσῐ(ν)
	optative	κλεφθείην	κλεφθείης	κλεφθείη	κλεφθεῖτον, κλεφθείητον	κλεφθείτην, κλεφθειήτην	κλεφθεῖμεν, κλεφθείημεν	κλεφθεῖτε, κλεφθείητε	κλεφθεῖεν, κλεφθείησᾰν
	imperative		κλέφθητῐ	κλεφθήτω	κλέφθητον	κλεφθήτων		κλέφθητε	κλεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλέψαι			κλέψᾰσθαι		κλεφθῆναι
participle	m	κλέψᾱς			κλεψᾰ́μενος		κλεφθείς
	f	κλέψᾱσᾰ			κλεψᾰμένη		κλεφθεῖσᾰ
	n	κλέψᾰν			κλεψᾰ́μενον		κλεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκλάπην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐκλάπην	ἐκλάπης	ἐκλάπη	ἐκλάπητον	ἐκλαπήτην	ἐκλάπημεν	ἐκλάπητε	ἐκλάπησᾰν
	subjunctive	κλαπῶ	κλαπῇς	κλαπῇ	κλαπῆτον	κλαπῆτον	κλαπῶμεν	κλαπῆτε	κλαπῶσῐ(ν)
	optative	κλαπείην	κλαπείης	κλαπείη	κλαπεῖτον, κλαπείητον	κλαπείτην, κλαπειήτην	κλαπεῖμεν, κλαπείημεν	κλαπεῖτε, κλαπείητε	κλαπεῖεν, κλαπείησᾰν
	imperative		κλάπηθῐ	κλαπήτω	κλάπητον	κλαπήτων		κλάπητε	κλαπέντων
							passive
infinitive							κλαπῆναι
participle	m						κλαπείς
	f						κλαπεῖσᾰ
	n						κλαπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκλοφᾰ, κέκλεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκλοφᾰ	κέκλοφᾰς	κέκλοφε(ν)	κεκλόφᾰτον	κεκλόφᾰτον	κεκλόφᾰμεν	κεκλόφᾰτε	κεκλόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκλόφω	κεκλόφῃς	κεκλόφῃ	κεκλόφητον	κεκλόφητον	κεκλόφωμεν	κεκλόφητε	κεκλόφωσῐ(ν)
	optative	κεκλόφοιμῐ, κεκλοφοίην	κεκλόφοις, κεκλοφοίης	κεκλόφοι, κεκλοφοίη	κεκλόφοιτον	κεκλοφοίτην	κεκλόφοιμεν	κεκλόφοιτε	κεκλόφοιεν
	imperative		κέκλοφε	κεκλοφέτω	κεκλόφετον	κεκλοφέτων		κεκλόφετε	κεκλοφόντων
middle/ passive	indicative	κέκλεμμαι	κέκλεψαι	κέκλεπται	κέκλεφθον	κέκλεφθον	κεκλέμμεθᾰ	κέκλεφθε	κεκλέπᾰται
	subjunctive	κεκλεμμένος ὦ	κεκλεμμένος ᾖς	κεκλεμμένος ᾖ	κεκλεμμένω ἦτον	κεκλεμμένω ἦτον	κεκλεμμένοι ὦμεν	κεκλεμμένοι ἦτε	κεκλεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλεμμένος εἴην	κεκλεμμένος εἴης	κεκλεμμένος εἴη	κεκλεμμένω εἴητον/εἶτον	κεκλεμμένω εἰήτην/εἴτην	κεκλεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλεμμένοι εἴητε/εἶτε	κεκλεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλεψο	κεκλέφθω	κέκλεφθον	κεκλέφθων		κέκλεφθε	κεκλέφθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκλοφέναι				κεκλέφθαι
participle	m	κεκλοφώς				κεκλεμμένος
	f	κεκλοφυῖᾰ				κεκλεμμένη
	n	κεκλοφός				κεκλεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκλόφειν, ἐκεκλέμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκλόφειν, ἐκεκλόφη	ἐκεκλόφεις, ἐκεκλόφης	ἐκεκλόφει(ν)	ἐκεκλόφετον	ἐκεκλοφέτην	ἐκεκλόφεμεν	ἐκεκλόφετε	ἐκεκλόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκλέμμην	ἐκέκλεψο	ἐκέκλεπτο	ἐκέκλεφθον	ἐκεκλέφθην	ἐκεκλέμμεθᾰ	ἐκέκλεφθε	ἐκεκλέπᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνακλέπτω (anakléptō)
• ἀποκλέπτω (apokléptō)
• διακλέπτω (diakléptō)
• ἐκκλέπτω (ekkléptō)
• κλέμμα (klémma)
• κλεπτής (kleptḗs)
• κλεπτοσύνη (kleptosúnē)
• κλοπεύς (klopeús)
• κλοπή (klopḗ)
• κλοπός (klopós)
• κλώψ (klṓps)
• παρακλέπτω (parakléptō)
• συγκλέπτω (sunkléptō)
• ὑποκλέπτω (hupokléptō)

 

Related terms

• Κύκλωψ (Kúklōps)

Descendants

• Greek: κλέβω (klévo, “to steal”)

References

• “κλέπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κλέπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κλέπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κλέπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κλέπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κλέπτω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2813 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN