κλόουν

Greek

Etymology

Borrowed from English clown.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkloun/
• Hyphenation: κλόουν

Noun

κλόουν • (klóoun) m (indeclinable)

1. clown (performance artist associated with circus)

   Πολλά άτομα φοβούνται τους κλόουν. ― Pollá átoma fovoúntai tous klóoun. ― Many people are afraid of clowns.

2. (figuratively) clown, buffoon (person who acts in a silly fashion)

   Ο πρωθυπουργός είναι ο μεγαλύτερος κλόουν της πολιτικής. ― O prothypourgós eínai o megalýteros klóoun tis politikís. ― The prime minister is the biggest clown in politics.

Synonyms

• (clown): παλιάτσος m (paliátsos), γελωτοποιός m (gelotopoiós)