κωπηλάτης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κωπηλάτης (kōpēlátēs).

Pronunciation

• IPA^(key): /ko.piˈla.tis/
• Hyphenation: κω‧πη‧λά‧της

Noun

κωπηλάτης • (kopilátis) m (plural κωπηλάτες, feminine κωπηλάτισσα or κωπηλάτρια)

1. oarsman, rower

   Synonyms: ερέτης (erétis), λαμνοκόπος (lamnokópos)

Declension

Declension of κωπηλάτης

	singular	plural
nominative	κωπηλάτης •	κωπηλάτες •
genitive	κωπηλάτη •	κωπηλατών •
accusative	κωπηλάτη •	κωπηλάτες •
vocative	κωπηλάτη •	κωπηλάτες •

Related terms

• κωπηλασία (kopilasía)
• κωπηλάτηση (kopilátisi)
• κωπηλατικός (kopilatikós)
• κωπηλάτισμα (kopilátisma)
• κωπήλατος (kopílatos)
• κωπηλατώ (kopilató)

Further reading

• κωπηλάτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• κωπηλάτης - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)