λάρυγξ

Ancient Greek

Etymology

Pre-Greek, probably Minoan. Compare φάρυγξ.

Pronunciation

• (5th BC Attic): IPA: /láryŋkʰs/

• (1st BC Egyptian): IPA: /láryŋkʰs/

• (4th AD Koine): IPA: /láryŋxs/

• (10th AD Byzantine): IPA: /láryŋks/

• (15th AD Constantinopolitan): IPA: /láɾiŋks/

Noun

λάρυγξ • ‎(lárunx) m ‎(genitive λάρυγγος); third declension

1. larynx, upper part of windpipe
2. windpipe
3. gullet, throat

Inflection

Third declension of λάρυγξ, λάρυγγος

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	λάρυγξ	λάρυγγε	λάρυγγες
Genitive	λάρυγγος	λαρύγγοιν	λαρύγγων
Dative	λάρυγγῐ	λαρύγγοιν	λάρυγξῐ(ν)
Accusative	λάρυγγᾰ	λάρυγγε	λάρυγγᾰς
Vocative	λάρυγξ	λάρυγγε	λάρυγγες
Dialectal forms:
Notes:

Third declension of λάρυγξ, λάρυγος (rare)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	λάρυγξ	λάρυγε	λάρυγες
Genitive	λάρυγος	λαρύγοιν	λαρύγων
Dative	λάρυγῐ	λαρύγοιν	λάρυγξῐ(ν)
Accusative	λάρυγᾰ	λάρυγε	λάρυγᾰς
Vocative	λάρυγξ	λάρυγε	λάρυγες
Dialectal forms:
Notes:

Descendants

• English: larynx
• Italian: laringe

See also

• φάρυγξ ‎(phárunx)

References

• λάρυγξ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λάρυγξ in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «λάρυγξ» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “G2995”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • gullet idem, page 379.
  • larynx idem, page 477.
  • trachea idem, page 885.
  • windpipe idem, page 981.

• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill