λιτανεύω

Ancient Greek

Etymology

From λιτανός (litanós, “praying”) +‎ -εύω (-eúō), from λιτή (litḗ, “prayer”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /li.ta.něu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /li.taˈne.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /li.taˈne.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /li.taˈne.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /li.taˈne.vo/

Verb

λιτανεύω • (litaneúō)

to pray, entreat
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 10.480-484:
  αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς
  autàr egṑ Kírkēs epibàs perikalléos eunês goúnōn ellitáneusa, theà dé meu ékluen audês
  (please add an English translation of this quotation)
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Idylls 2.70-74:
  καί μʼ ἁ Θευμαρίδα Θρᾷσσα τροφὸς ἁ μακαρῖτις ἀγχίθυρος ναίοισα κατεύξατο καὶ λιτάνευσε τὰν πομπὰν θάσασθαι· ἐγὼ δέ οἱ ἁ μεγάλοιτος ὡμάρτευν βύσσοιο καλὸν σύροισα χιτῶνα
  kaí m ha Theumarída Thrâissa trophòs ha makarîtis ankhíthuros naíoisa kateúxato kaì litáneuse tàn pompàn thásasthai; egṑ dé hoi ha megáloitos hōmárteun bússoio kalòn súroisa khitôna
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: λῐτᾰνεύω, λῐτᾰνεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λῐτᾰνεύω	λῐτᾰνεύεις	λῐτᾰνεύει	λῐτᾰνεύετον	λῐτᾰνεύετον	λῐτᾰνεύομεν	λῐτᾰνεύετε	λῐτᾰνεύουσῐ(ν)
	subjunctive	λῐτᾰνεύω	λῐτᾰνεύῃς	λῐτᾰνεύῃ	λῐτᾰνεύητον	λῐτᾰνεύητον	λῐτᾰνεύωμεν	λῐτᾰνεύητε	λῐτᾰνεύωσῐ(ν)
	optative	λῐτᾰνεύοιμῐ	λῐτᾰνεύοις	λῐτᾰνεύοι	λῐτᾰνεύοιτον	λῐτᾰνευοίτην	λῐτᾰνεύοιμεν	λῐτᾰνεύοιτε	λῐτᾰνεύοιεν
	imperative		λῐτᾰ́νευε	λῐτᾰνευέτω	λῐτᾰνεύετον	λῐτᾰνευέτων		λῐτᾰνεύετε	λῐτᾰνευόντων
middle/ passive	indicative	λῐτᾰνεύομαι	λῐτᾰνεύῃ, λῐτᾰνεύει	λῐτᾰνεύεται	λῐτᾰνεύεσθον	λῐτᾰνεύεσθον	λῐτᾰνευόμεθᾰ	λῐτᾰνεύεσθε	λῐτᾰνεύονται
	subjunctive	λῐτᾰνεύωμαι	λῐτᾰνεύῃ	λῐτᾰνεύηται	λῐτᾰνεύησθον	λῐτᾰνεύησθον	λῐτᾰνευώμεθᾰ	λῐτᾰνεύησθε	λῐτᾰνεύωνται
	optative	λῐτᾰνευοίμην	λῐτᾰνεύοιο	λῐτᾰνεύοιτο	λῐτᾰνεύοισθον	λῐτᾰνευοίσθην	λῐτᾰνευοίμεθᾰ	λῐτᾰνεύοισθε	λῐτᾰνεύοιντο
	imperative		λῐτᾰνεύου	λῐτᾰνευέσθω	λῐτᾰνεύεσθον	λῐτᾰνευέσθων		λῐτᾰνεύεσθε	λῐτᾰνευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λῐτᾰνεύειν				λῐτᾰνεύεσθαι
participle	m	λῐτᾰνεύων				λῐτᾰνευόμενος
	f	λῐτᾰνεύουσᾰ				λῐτᾰνευομένη
	n	λῐτᾰνεῦον				λῐτᾰνευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλιτάνευον, ἐλιτανευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλιτάνευον	ἐλιτάνευες	ἐλιτάνευε(ν)	ἐλιτανεύετον	ἐλιτανευέτην	ἐλιτανεύομεν	ἐλιτανεύετε	ἐλιτάνευον
middle/ passive	indicative	ἐλιτανευόμην	ἐλιτανεύου	ἐλιτανεύετο	ἐλιτανεύεσθον	ἐλιτανευέσθην	ἐλιτανευόμεθᾰ	ἐλιτανεύεσθε	ἐλιτανεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλλιτάνευον, ἐλλιτανευόμην (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλλιτάνευον	ἐλλιτάνευες	ἐλλιτάνευε(ν)	ἐλλιτανεύετον	ἐλλιτανευέτην	ἐλλιτανεύομεν	ἐλλιτανεύετε	ἐλλιτάνευον
middle/ passive	indicative	ἐλλιτανευόμην	ἐλλιτανεύου	ἐλλιτανεύετο	ἐλλιτανεύεσθον	ἐλλιτανευέσθην	ἐλλιτανευόμεθᾰ	ἐλλιτανεύεσθε	ἐλλιτανεύοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: λιτάνευον, λιτανευόμην (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λιτάνευον	λιτάνευες	λιτάνευε(ν)	λιτανεύετον	λιτανευέτην	λιτανεύομεν	λιτανεύετε	λιτάνευον
middle/ passive	indicative	λιτανευόμην	λιτανεύου	λιτανεύετο	λιτανεύεσθον	λιτανευέσθην	λιτανευόμεθᾰ	λιτανεύεσθε	λιτανεύοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λιτανεύσω, λιτανεύσομαι, λιτανευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λιτανεύσω	λιτανεύσεις	λιτανεύσει	λιτανεύσετον	λιτανεύσετον	λιτανεύσομεν	λιτανεύσετε	λιτανεύσουσῐ(ν)
active	optative	λιτανεύσοιμῐ	λιτανεύσοις	λιτανεύσοι	λιτανεύσοιτον	λιτανευσοίτην	λιτανεύσοιμεν	λιτανεύσοιτε	λιτανεύσοιεν
middle	indicative	λιτανεύσομαι	λιτανεύσῃ, λιτανεύσει	λιτανεύσεται	λιτανεύσεσθον	λιτανεύσεσθον	λιτανευσόμεθᾰ	λιτανεύσεσθε	λιτανεύσονται
middle	optative	λιτανευσοίμην	λιτανεύσοιο	λιτανεύσοιτο	λιτανεύσοισθον	λιτανευσοίσθην	λιτανευσοίμεθᾰ	λιτανεύσοισθε	λιτανεύσοιντο
passive	indicative	λιτανευθήσομαι	λιτανευθήσῃ	λιτανευθήσεται	λιτανευθήσεσθον	λιτανευθήσεσθον	λιτανευθησόμεθᾰ	λιτανευθήσεσθε	λιτανευθήσονται
passive	optative	λιτανευθησοίμην	λιτανευθήσοιο	λιτανευθήσοιτο	λιτανευθήσοισθον	λιτανευθησοίσθην	λιτανευθησοίμεθᾰ	λιτανευθήσοισθε	λιτανευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λιτανεύσειν			λιτανεύσεσθαι		λιτανευθήσεσθαι
participle	m	λιτανεύσων			λιτανευσόμενος		λιτανευθησόμενος
	f	λιτανεύσουσᾰ			λιτανευσομένη		λιτανευθησομένη
	n	λιτανεῦσον			λιτανευσόμενον		λιτανευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλιτάνευσᾰ, ἐλιτανευσᾰ́μην, ἐλιτανεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλιτάνευσᾰ	ἐλιτάνευσᾰς	ἐλιτάνευσε(ν)	ἐλιτανεύσᾰτον	ἐλιτανευσᾰ́την	ἐλιτανεύσᾰμεν	ἐλιτανεύσᾰτε	ἐλιτάνευσᾰν
	subjunctive	λιτανεύσω	λιτανεύσῃς	λιτανεύσῃ	λιτανεύσητον	λιτανεύσητον	λιτανεύσωμεν	λιτανεύσητε	λιτανεύσωσῐ(ν)
	optative	λιτανεύσαιμῐ	λιτανεύσειᾰς, λιτανεύσαις	λιτανεύσειε(ν), λιτανεύσαι	λιτανεύσαιτον	λιτανευσαίτην	λιτανεύσαιμεν	λιτανεύσαιτε	λιτανεύσειᾰν, λιτανεύσαιεν
	imperative		λιτάνευσον	λιτανευσᾰ́τω	λιτανεύσᾰτον	λιτανευσᾰ́των		λιτανεύσᾰτε	λιτανευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλιτανευσᾰ́μην	ἐλιτανεύσω	ἐλιτανεύσᾰτο	ἐλιτανεύσᾰσθον	ἐλιτανευσᾰ́σθην	ἐλιτανευσᾰ́μεθᾰ	ἐλιτανεύσᾰσθε	ἐλιτανεύσᾰντο
	subjunctive	λιτανεύσωμαι	λιτανεύσῃ	λιτανεύσηται	λιτανεύσησθον	λιτανεύσησθον	λιτανευσώμεθᾰ	λιτανεύσησθε	λιτανεύσωνται
	optative	λιτανευσαίμην	λιτανεύσαιο	λιτανεύσαιτο	λιτανεύσαισθον	λιτανευσαίσθην	λιτανευσαίμεθᾰ	λιτανεύσαισθε	λιτανεύσαιντο
	imperative		λιτάνευσαι	λιτανευσᾰ́σθω	λιτανεύσᾰσθον	λιτανευσᾰ́σθων		λιτανεύσᾰσθε	λιτανευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλιτανεύθην	ἐλιτανεύθης	ἐλιτανεύθη	ἐλιτανεύθητον	ἐλιτανευθήτην	ἐλιτανεύθημεν	ἐλιτανεύθητε	ἐλιτανεύθησᾰν
	subjunctive	λιτανευθῶ	λιτανευθῇς	λιτανευθῇ	λιτανευθῆτον	λιτανευθῆτον	λιτανευθῶμεν	λιτανευθῆτε	λιτανευθῶσῐ(ν)
	optative	λιτανευθείην	λιτανευθείης	λιτανευθείη	λιτανευθεῖτον, λιτανευθείητον	λιτανευθείτην, λιτανευθειήτην	λιτανευθεῖμεν, λιτανευθείημεν	λιτανευθεῖτε, λιτανευθείητε	λιτανευθεῖεν, λιτανευθείησᾰν
	imperative		λιτανεύθητῐ	λιτανευθήτω	λιτανεύθητον	λιτανευθήτων		λιτανεύθητε	λιτανευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λιτανεῦσαι			λιτανεύσᾰσθαι		λιτανευθῆναι
participle	m	λιτανεύσᾱς			λιτανευσᾰ́μενος		λιτανευθείς
	f	λιτανεύσᾱσᾰ			λιτανευσᾰμένη		λιτανευθεῖσᾰ
	n	λιτανεῦσᾰν			λιτανευσᾰ́μενον		λιτανευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλλιτάνευσᾰ, ἐλλιτανευσᾰ́μην, ἐλλιτανεύθην (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλλιτάνευσᾰ	ἐλλιτάνευσᾰς	ἐλλιτάνευσε(ν)	ἐλλιτανεύσᾰτον	ἐλλιτανευσᾰ́την	ἐλλιτανεύσᾰμεν	ἐλλιτανεύσᾰτε	ἐλλιτάνευσᾰν
	subjunctive	λιτανεύσω	λιτανεύσῃς	λιτανεύσῃ	λιτανεύσητον	λιτανεύσητον	λιτανεύσωμεν	λιτανεύσητε	λιτανεύσωσῐ(ν)
	optative	λιτανεύσαιμῐ	λιτανεύσειᾰς, λιτανεύσαις	λιτανεύσειε(ν), λιτανεύσαι	λιτανευσεῖτον	λιτανευσείτην	λιτανευσεῖμεν	λιτανευσεῖτε	λιτανευσεῖεν
	imperative		λιτάνευσον	λιτανευσᾰ́τω	λιτανεύσᾰτον	λιτανευσᾰ́των		λιτανεύσᾰτε	λιτανευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλλιτανευσᾰ́μην	ἐλλιτανεύσω	ἐλλιτανεύσᾰτο	ἐλλιτανεύσᾰσθον	ἐλλιτανευσᾰ́σθην	ἐλλιτανευσᾰ́μεθᾰ	ἐλλιτανεύσᾰσθε	ἐλλιτανεύσᾰντο
	subjunctive	λιτανεύσωμαι	λιτανεύσηαι	λιτανεύσηται	λιτανεύσησθον	λιτανεύσησθον	λιτανευσώμεθᾰ	λιτανεύσησθε	λιτανεύσωνται
	optative	λιτανευσαίμην	λιτανεύσαιο	λιτανεύσαιτο	λιτανεύσαισθον	λιτανευσαίσθην	λιτανευσαίμεθᾰ	λιτανεύσαισθε	λιτανεύσαιντο
	imperative		λιτάνευσαι	λιτανευσᾰ́σθω	λιτανεύσᾰσθον	λιτανευσᾰ́σθων		λιτανεύσᾰσθε	λιτανευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλλιτανεύθην	ἐλλιτανεύθης	ἐλλιτανεύθη	ἐλλιτανεύθητον	ἐλλιτανευθήτην	ἐλλιτανεύθημεν	ἐλλιτανεύθητε	ἐλλιτανεύθησᾰν
	subjunctive	λιτανευθῶ	λιτανευθῇς	λιτανευθῇ	λιτανευθῆτον	λιτανευθῆτον	λιτανευθῶμεν	λιτανευθῆτε	λιτανευθῶσῐ(ν)
	optative	λιτανευθείην	λιτανευθείης	λιτανευθείη	λιτανευθεῖτον, λιτανευθείητον	λιτανευθείτην, λιτανευθειήτην	λιτανευθεῖμεν, λιτανευθείημεν	λιτανευθεῖτε, λιτανευθείητε	λιτανευθεῖεν, λιτανευθείησᾰν
	imperative		λιτανεύθητῐ	λιτανευθήτω	λιτανεύθητον	λιτανευθήτων		λιτανεύθητε	λιτανευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λιτανεῦσαι			λιτανεύσᾰσθαι		λιτανευθῆναι
participle	m	λιτανεύσᾱς			λιτανευσᾰ́μενος		λιτανευθείς
	f	λιτανεύσᾱσᾰ			λιτανευσᾰμένη		λιτανευθεῖσᾰ
	n	λιτανεῦσᾰν			λιτανευσᾰ́μενον		λιτανευθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

λιτανεία (litaneía)

References

“λιτανεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“λιτανεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“λιτανεύω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
λιτανεύω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“λιτανεύω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
λιτανεύω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011