λυθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly.tʰěːs/ → /lyˈθis/ → /liˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈθis/

Participle

λυθείς • (lutheís) m (feminine λῠθεῖσᾰ, neuter λῠθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of λῡ́ω (lū́ō)

Inflection

First and third declension of λῠθείς; λῠθεῖσᾰ; λῠθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λῠθείς lutheís	λῠθεῖσᾰ lutheîsa	λῠθέν luthén		λῠθέντε luthénte	λῠθείσᾱ lutheísā	λῠθέντε luthénte		λῠθέντες luthéntes	λῠθεῖσαι lutheîsai	λῠθέντᾰ luthénta
Genitive		λῠθέντος luthéntos	λῠθείσης lutheísēs	λῠθέντος luthéntos		λῠθέντοιν luthéntoin	λῠθείσαιν lutheísain	λῠθέντοιν luthéntoin		λῠθέντων luthéntōn	λῠθεισῶν lutheisôn	λῠθέντων luthéntōn
Dative		λῠθέντῐ luthénti	λῠθείσῃ lutheísēi	λῠθέντῐ luthénti		λῠθέντοιν luthéntoin	λῠθείσαιν lutheísain	λῠθέντοιν luthéntoin		λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lutheîsi(n)	λῠθείσαις lutheísais	λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lutheîsi(n)
Accusative		λῠθέντᾰ luthénta	λῠθεῖσᾰν lutheîsan	λῠθέν luthén		λῠθέντε luthénte	λῠθείσᾱ lutheísā	λῠθέντε luthénte		λῠθέντᾰς luthéntas	λῠθείσᾱς lutheísās	λῠθέντᾰ luthénta
Vocative		λῠθείς lutheís	λῠθεῖσᾰ lutheîsa	λῠθέν luthén		λῠθέντε luthénte	λῠθείσᾱ lutheísā	λῠθέντε luthénte		λῠθέντες luthéntes	λῠθεῖσαι lutheîsai	λῠθέντᾰ luthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λῠθέντως luthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /liˈθis/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: λυ‧θείς

Verb

λυθείς • (lytheís)

1. 2nd person singular dependent passive form of λύνω (lýno).