λύσων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly̌ː.sɔːn/ → /ˈly.son/ → /ˈli.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly̌ː.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈly.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈly.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈly.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.son/

Participle

λῡ́σων • (lū́sōn) m (feminine λῡ́σουσᾰ, neuter λῦσον); first/third declension

1. future active participle of λῡ́ω (lū́ō)

Declension

First and third declension of λῡ́σων; λῡ́σουσᾰ; λῦσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λῡ́σων lū́sōn	λῡ́σουσᾰ lū́sousa	λῦσον lûson		λῡ́σοντε lū́sonte	λῡσούσᾱ lūsoúsā	λῡ́σοντε lū́sonte		λῡ́σοντες lū́sontes	λῡ́σουσαι lū́sousai	λῡ́σοντᾰ lū́sonta
Genitive		λῡ́σοντος lū́sontos	λῡσούσης lūsoúsēs	λῡ́σοντος lū́sontos		λῡσόντοιν lūsóntoin	λῡσούσαιν lūsoúsain	λῡσόντοιν lūsóntoin		λῡσόντων lūsóntōn	λῡσουσῶν lūsousôn	λῡσόντων lūsóntōn
Dative		λῡ́σοντῐ lū́sonti	λῡσούσῃ lūsoúsēi	λῡ́σοντῐ lū́sonti		λῡσόντοιν lūsóntoin	λῡσούσαιν lūsoúsain	λῡσόντοιν lūsóntoin		λῡ́σουσῐ / λῡ́σουσῐν lū́sousi(n)	λῡσούσαις lūsoúsais	λῡ́σουσῐ / λῡ́σουσῐν lū́sousi(n)
Accusative		λῡ́σοντᾰ lū́sonta	λῡ́σουσᾰν lū́sousan	λῦσον lûson		λῡ́σοντε lū́sonte	λῡσούσᾱ lūsoúsā	λῡ́σοντε lū́sonte		λῡ́σοντᾰς lū́sontas	λῡσούσᾱς lūsoúsās	λῡ́σοντᾰ lū́sonta
Vocative		λῡ́σων lū́sōn	λῡ́σουσᾰ lū́sousa	λῦσον lûson		λῡ́σοντε lū́sonte	λῡσούσᾱ lūsoúsā	λῡ́σοντε lū́sonte		λῡ́σοντες lū́sontes	λῡ́σουσαι lū́sousai	λῡ́σοντᾰ lū́sonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λῡσόντως lūsóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.