μίμνω

Ancient Greek

Etymology

(deprecated template usage) From Proto-Indo-European *men-. Cognates include Hittite 𒈪𒅎𒈠𒄿 (mi-im-ma-i, “to refuse, decline”, 3sg.pres.act.).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mím.nɔː/ → /ˈmim.no/ → /ˈmim.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mím.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmim.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmim.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmim.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmim.no/

Verb

μίμνω • (mímnō)

1. I stay
2. I wait for

Conjugation

   Present: μίμνω, μίμνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μίμνω	μίμνεις	μίμνει	μίμνετον	μίμνετον	μίμνομεν	μίμνετε	μίμνουσῐ(ν)
	subjunctive	μίμνω	μίμνῃς	μίμνῃ	μίμνητον	μίμνητον	μίμνωμεν	μίμνητε	μίμνωσῐ(ν)
	optative	μίμνοιμῐ	μίμνοις	μίμνοι	μίμνοιτον	μιμνοίτην	μίμνοιμεν	μίμνοιτε	μίμνοιεν
	imperative		μῖμνε	μιμνέτω	μίμνετον	μιμνέτων		μίμνετε	μιμνόντων
middle/ passive	indicative	μίμνομαι	μίμνῃ, μίμνει	μίμνεται	μίμνεσθον	μίμνεσθον	μιμνόμεθᾰ	μίμνεσθε	μίμνονται
	subjunctive	μίμνωμαι	μίμνῃ	μίμνηται	μίμνησθον	μίμνησθον	μιμνώμεθᾰ	μίμνησθε	μίμνωνται
	optative	μιμνοίμην	μίμνοιο	μίμνοιτο	μίμνοισθον	μιμνοίσθην	μιμνοίμεθᾰ	μίμνοισθε	μίμνοιντο
	imperative		μίμνου	μιμνέσθω	μίμνεσθον	μιμνέσθων		μίμνεσθε	μιμνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μίμνειν				μίμνεσθαι
participle	m	μίμνων				μιμνόμενος
	f	μίμνουσᾰ				μιμνομένη
	n	μῖμνον				μιμνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔμιμνον, ἐμιμνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμιμνον	ἔμιμνες	ἔμιμνε(ν)	ἐμίμνετον	ἐμιμνέτην	ἐμίμνομεν	ἐμίμνετε	ἔμιμνον
middle/ passive	indicative	ἐμιμνόμην	ἐμίμνου	ἐμίμνετο	ἐμίμνεσθον	ἐμιμνέσθην	ἐμιμνόμεθᾰ	ἐμίμνεσθε	ἐμίμνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: μίμνασκον, μιμνασκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μίμνασκον	μίμνασκες	μίμνασκε(ν)	μιμνάσκετον	μιμνασκέτην	μιμνάσκομεν	μιμνάσκετε	μίμνασκον
middle/ passive	indicative	μιμνασκόμην	μιμνάσκου	μιμνάσκετο	μιμνάσκεσθον	μιμνασκέσθην	μιμνασκόμε(σ)θᾰ	μιμνάσκεσθε	μιμνάσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

See μένω (ménō) for other tenses.

Further reading

• “μίμνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μίμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μίμνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “μίμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μίμνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • abide idem, page 2.
  • await idem, page 56.
  • expect idem, page 293.
  • remain idem, page 692.
  • stay idem, page 813.
  • tarry idem, page 856.
  • wait idem, page 959.