ναρκωτικά

Ancient Greek

Pronunciation 1

 

• IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kǎː/ → /nar.ko.tiˈka/ → /nar.ko.tiˈka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kǎː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/

Adjective

ναρκωτῐκᾱ́ • (narkōtikā́)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ναρκωτῐκός (narkōtikós)

Pronunciation 2

 

• IPA^(key): /nar.kɔː.ti.ká/ → /nar.ko.tiˈka/ → /nar.ko.tiˈka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.ká/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈka/

Adjective

ναρκωτῐκᾰ́ • (narkōtiká)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of ναρκωτῐκός (narkōtikós)

Greek

Adjective

ναρκωτικά • (narkotiká)

1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of ναρκωτικός (narkotikós).

Noun

ναρκωτικά • (narkotiká) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of ναρκωτικό (narkotikó).