ναυτικά

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nau̯.ti.kǎː/ → /naɸ.tiˈka/ → /naf.tiˈka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nau̯.ti.kǎː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /naʍ.tiˈka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /naɸ.tiˈka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /naf.tiˈka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /naf.tiˈka/

Adjective

ναυτῐκᾱ́ • (nautikā́)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ναυτῐκός (nautikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nau̯.ti.ká/ → /naɸ.tiˈka/ → /naf.tiˈka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nau̯.ti.ká/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /naʍ.tiˈka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /naɸ.tiˈka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /naf.tiˈka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /naf.tiˈka/

Adjective

ναυτῐκᾰ́ • (nautiká)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of ναυτῐκός (nautikós)

---

Greek

Etymology 1

Adjective

ναυτικά • (naftiká)

1. Nominative neuter plural form of ναυτικός (naftikós).
2. Accusative neuter plural form of ναυτικός (naftikós).
3. Vocative neuter plural form of ναυτικός (naftikós).

Etymology 2

Noun

ναυτικά • (naftiká) n

1. Nominative plural form of ναυτικός (naftikós).
2. Accusative plural form of ναυτικός (naftikós).
3. Vocative plural form of ναυτικός (naftikós).