νεράιδα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek νεράιδα (neráida), from Ancient Greek Νηρηΐς (Nērēḯs, “Nereid”).

Pronunciation

• IPA^(key): /neˈɾaiða/
• Hyphenation: νε‧ρά‧ι‧δα

Noun

νεράιδα • (neráida) f (plural νεράιδες)

1. (mythology, folklore) fairy, sprite (mythical being with magical powers, often depicted in modern illustrations only as small and spritely with gauze-like wings)

   Οι νεράιδες ζουν στο δάσος. ― Oi neráides zoun sto dásos. ― Fairies live in the woods.

Declension

Declension of νεράιδα

	singular	plural
nominative	νεράιδα •	νεράιδες •
genitive	νεράιδας •	—
accusative	νεράιδα •	νεράιδες •
vocative	νεράιδα •	νεράιδες •

Derived terms

• νεραϊδένιος (neraïdénios, “fairy-like”)
• νεραϊδήσιος (neraïdísios, “fairy-like”)
• νεραϊδογεννημένος (neraïdogenniménos, “fairy-born, born of a fairy”)
• νεραϊδογέννητος (neraïdogénnitos, “fairy-born, born of a fairy”)
• νεραϊδόπαιδο n (neraïdópaido, “fairy's child”)
• νεραϊδόπαρμα n (neraïdóparma, “madness caused by a fairy”)
• νεραϊδοπαρμένος (neraïdoparménos, “mad by a fairy, away with the fairies”)
• νεραϊδόπουλο n (neraïdópoulo, “fairy's child”)
• νεραϊδόχορτο n (neraïdóchorto, “tree moss, tree lichen”)

Related terms

• καλικάντζαρος n (kalikántzaros, “gremlin, goblin”)
• Νηρηίδα f (Niriída, “Nereid”)
• ξωτικό n (xotikó, “elf, pixie”)

Further reading

• νεράιδα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el