ξυνειδώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.neː.dɔ̌ːs/ → /ksy.niˈðos/ → /ksi.niˈðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.neː.dɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksy.niˈdos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksy.niˈðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksy.niˈðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksi.niˈðos/

Participle

ξῠνειδώς • (xuneidṓs) m (feminine ξῠνειδυῖᾰ, neuter ξῠνειδός); first/third declension

1. perfect active participle of ξύνοιδα (xúnoida)

Declension

First and third declension of ξῠνειδώς; ξῠνειδυῖᾰ; ξῠνειδός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδυῖᾰ xuneiduîa	ξῠνειδός xuneidós		ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte		ξῠνειδότες xuneidótes	ξῠνειδυῖαι xuneiduîai	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Genitive		ξῠνειδότος xuneidótos	ξῠνειδυίᾱς xuneiduíās	ξῠνειδότος xuneidótos		ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδυίαιν xuneiduíain	ξῠνειδότοιν xuneidótoin		ξῠνειδότων xuneidótōn	ξῠνειδυιῶν xuneiduiôn	ξῠνειδότων xuneidótōn
Dative		ξῠνειδότῐ xuneidóti	ξῠνειδυίᾳ xuneiduíāi	ξῠνειδότῐ xuneidóti		ξῠνειδότοιν xuneidótoin	ξῠνειδυίαιν xuneiduíain	ξῠνειδότοιν xuneidótoin		ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν xuneidósi(n)	ξῠνειδυίαις xuneiduíais	ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν xuneidósi(n)
Accusative		ξῠνειδότᾰ xuneidóta	ξῠνειδυῖᾰν xuneiduîan	ξῠνειδός xuneidós		ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte		ξῠνειδότᾰς xuneidótas	ξῠνειδυίᾱς xuneiduíās	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Vocative		ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδυῖᾰ xuneiduîa	ξῠνειδός xuneidós		ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδυίᾱ xuneiduíā	ξῠνειδότε xuneidóte		ξῠνειδότες xuneidótes	ξῠνειδυῖαι xuneiduîai	ξῠνειδότᾰ xuneidóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ξῠνειδότως xuneidótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Noun

ξῠνειδώς • (xuneidṓs) m (genitive ξῠνειδότος); third declension

1. (Old Attic) accomplice

Declension

Third declension of ὁ ξῠνειδώς; τοῦ ξῠνειδότος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξῠνειδώς ho xuneidṓs	τὼ ξῠνειδότε tṑ xuneidóte	οἱ ξῠνειδότες hoi xuneidótes
Genitive	τοῦ ξῠνειδότος toû xuneidótos	τοῖν ξῠνειδότοιν toîn xuneidótoin	τῶν ξῠνειδότων tôn xuneidótōn
Dative	τῷ ξῠνειδότῐ tôi xuneidóti	τοῖν ξῠνειδότοιν toîn xuneidótoin	τοῖς ξῠνειδόσῐ / ξῠνειδόσῐν toîs xuneidósi(n)
Accusative	τὸν ξῠνειδότᾰ tòn xuneidóta	τὼ ξῠνειδότε tṑ xuneidóte	τοὺς ξῠνειδότᾰς toùs xuneidótas
Vocative	ξῠνειδώς xuneidṓs	ξῠνειδότε xuneidóte	ξῠνειδότες xuneidótes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Further reading

• “ξυνειδώς”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers