οξαλικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from French oxalique, from Oxalis (“wood sorrel”) (due to the plant's high oxalate content), from Ancient Greek ὀξαλίς (oxalís, “garden sorrel”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ksa.liˈkos/

Adjective

οξαλικός • (oxalikós) m (feminine οξαλική, neuter οξαλικό)

1. (organic chemistry) oxalic

Declension

Declension of οξαλικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οξαλικός •	οξαλική •	οξαλικό •	οξαλικοί •	οξαλικές •	οξαλικά •
genitive	οξαλικού •	οξαλικής •	οξαλικού •	οξαλικών •	οξαλικών •	οξαλικών •
accusative	οξαλικό •	οξαλική •	οξαλικό •	οξαλικούς •	οξαλικές •	οξαλικά •
vocative	οξαλικέ •	οξαλική •	οξαλικό •	οξαλικοί •	οξαλικές •	οξαλικά •

Further reading

• οξαλικό οξύ on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• οξαλικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language