ορείχαλκος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὀρείχαλκος (oreíkhalkos).

Noun

ορείχαλκος • (oreíchalkos) m (plural ορείχαλκοι)

1. (metallurgy) bronze

Declension

	singular	plural
nominative	ορείχαλκος (oreíchalkos)	ορείχαλκοι (oreíchalkoi)
genitive	ορείχαλκου (oreíchalkou) ορειχάλκου (oreichálkou)	ορείχαλκων (oreíchalkon) ορειχάλκων (oreichálkon)
accusative	ορείχαλκο (oreíchalko)	ορείχαλκους (oreíchalkous) ορειχάλκους (oreichálkous)
vocative	ορείχαλκε (oreíchalke)	ορείχαλκοι (oreíchalkoi)

Second forms are formal. 

Coordinate terms

• μπρούτζος m (broútzos, “brass”)

Derived terms

• ορειχάλκινος (oreichálkinos, “bronze”)
• Εποχή του Ορείχαλκου f (Epochí tou Oreíchalkou, “Bronze Age”)

Further reading

• ορείχαλκος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el