ορθογραφία
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὀρθογραφία (orthographía), equivalent to ορθο- (ortho-, “correct, ortho-”) + -γραφία (-grafía, “writing, -graphy”).
Pronunciation
Noun
ορθογραφία • (orthografía) f (uncountable)
- spelling (act, practice, ability, or subject of forming words with letters)
- Το να γράφει κανείς «γυνεκα» δεν είναι σωστή ορθογραφία. ― To na gráfei kaneís «gyneka» den eínai sostí orthografía. ― For anyone to write 'womun' (sic) is not correct spelling.
- (by extension) spelling (as a school subject)
- Ο Στέλιος παίρνει πάντα άριστα στην ορθογραφία. ― O Stélios paírnei pánta árista stin orthografía. ― Stelios always gets an excellent score in spelling class.
- orthography (aspect of language study concerned with letters and their sequences in words)
Declension
ορθογραφία
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | ορθογραφία • |
| genitive | ορθογραφίας • |
| accusative | ορθογραφία • |
| vocative | ορθογραφία • |
Antonyms
- ανορθογραφία f (anorthografía, “misspelling”)
Derived terms
- ορθογραφικός (orthografikós, “orthographical, spelling”)
- ορθογράφος m (orthográfos, “orthographer, correct speller”)
- ορθογραφώ (orthografó, “to spell correctly”)
Categories:
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms prefixed with ορθο-
- Greek terms suffixed with -γραφία
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek uncountable nouns
- Greek feminine nouns
- Greek terms with usage examples
- Greek nouns declining like 'αγγλοκρατία'
- el:Orthography