παραλία

See also: παράλια

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.lí.aː/ → /pa.raˈli.a/ → /pa.raˈli.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.lí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈli.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈli.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈli.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈli.a/

Adjective

πᾰρᾰλίᾱ • (paralíā)

1. inflection of παράλιος (parálios):
   1. feminine nominative/vocative singular
   2. feminine nominative/accusative/vocative dual

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek παραλίᾱ (paralíā), from παρα- (para-) +‎ ἅλς (háls).

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaˈli.a/

Noun

παραλία • (paralía) f (plural παραλίες)

1. beach, seashore
2. seaside

Declension

Declension of παραλία

	singular	plural
nominative	παραλία •	παραλίες •
genitive	παραλίας •	παραλιών •
accusative	παραλία •	παραλίες •
vocative	παραλία •	παραλίες •

Synonyms

showing meaning variations

• αιγιαλός f (aigialós, “foreshore, beach, coast”)
• ακρογιάλι n (akrogiáli, “seashore, coast, seaboard”)
• ακρογιαλιά f (akrogialiá, “seashore, coast, seaboard”)
• ακροθαλάσσι n (akrothalássi, “seashore, waterside, coast”)
• ακροθαλασσιά f (akrothalassiá, “seashore, waterside, coast”)
• ακτή f (aktí, “seashore, beach, coast”)
• αμμότοπος m (ammótopos, “region of sand, place with sandy soil”)
• αμμουδιά f (ammoudiá, “beach, area of sand”)
• γιαλός m (gialós, “seashore”)
• παράλια n pl (parália, “coastline, coast”)

 

Coordinate terms

• άμμος f or m (ámmos, “sand”)
• αμμουδιά f (ammoudiá, “sandy beach”)

 

Related terms

• παράκτιος (paráktios, “littoral”)
• παράλια n pl (parália, “coastline”)