παρόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rón/ → /paˈron/ → /paˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈron/

Participle

πᾰρόν • (parón)

1. neuter nominative/accusative/vocative singular of πᾰρών (parṓn)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈɾon/
• Hyphenation: πα‧ρόν
• Homophone: παρών (parón)

Etymology 1

Inflected forms.

Adjective

παρόν • (parón)

1. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of παρών (parón).

Etymology 2

Neuter of adjective παρών (parón, “present”).

Noun

παρόν • (parón) n (plural παρόντα)

1. present (current moment or period of time)

   το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ― to parelthón, to parón kai to méllon ― the past, the present and the future

Declension

Declension of παρόν

	singular	plural
nominative	παρόν •	παρόντα •
genitive	παρόντος •	παρόντων •
accusative	παρόν •	παρόντα •
vocative	παρόν •	παρόντα •

Derived terms

• παροντικός (parontikós)

See also

• μέλλον (méllon)
• παρελθόν (parelthón)