πεπονθώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.pon.tʰɔ̌ːs/ → /pe.ponˈθos/ → /pe.ponˈθos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.pon.tʰɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ponˈtʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ponˈθos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ponˈθos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ponˈθos/

Participle

πεπονθώς • (peponthṓs) m (feminine πεπονθυῖᾰ/πεπᾰθυῖᾰ, neuter πεπονθός); first/second declension

1. perfect active participle of πάσχω (páskhō)

Inflection

First and third declension of πεπονθώς; πεπονθυῖᾰ; πεπονθός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πεπονθώς peponthṓs	πεπονθυῖᾰ peponthuîa	πεπονθός peponthós		πεπονθότε peponthóte	πεπονθυίᾱ peponthuíā	πεπονθότε peponthóte		πεπονθότες peponthótes	πεπονθυῖαι peponthuîai	πεπονθότᾰ peponthóta
Genitive		πεπονθότος peponthótos	πεπονθυίᾱς peponthuíās	πεπονθότος peponthótos		πεπονθότοιν peponthótoin	πεπονθυίαιν peponthuíain	πεπονθότοιν peponthótoin		πεπονθότων peponthótōn	πεπονθυιῶν peponthuiôn	πεπονθότων peponthótōn
Dative		πεπονθότῐ peponthóti	πεπονθυίᾳ peponthuíāi	πεπονθότῐ peponthóti		πεπονθότοιν peponthótoin	πεπονθυίαιν peponthuíain	πεπονθότοιν peponthótoin		πεπονθόσῐ / πεπονθόσῐν peponthósi(n)	πεπονθυίαις peponthuíais	πεπονθόσῐ / πεπονθόσῐν peponthósi(n)
Accusative		πεπονθότᾰ peponthóta	πεπονθυῖᾰν peponthuîan	πεπονθός peponthós		πεπονθότε peponthóte	πεπονθυίᾱ peponthuíā	πεπονθότε peponthóte		πεπονθότᾰς peponthótas	πεπονθυίᾱς peponthuíās	πεπονθότᾰ peponthóta
Vocative		πεπονθώς peponthṓs	πεπονθυῖᾰ peponthuîa	πεπονθός peponthós		πεπονθότε peponthóte	πεπονθυίᾱ peponthuíā	πεπονθότε peponthóte		πεπονθότες peponthótes	πεπονθυῖαι peponthuîai	πεπονθότᾰ peponthóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πεπονθότως peponthótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.