περίεργος
Greek
Etymology
From Ancient Greek περίεργος (períergos).
Adjective
περίεργος • (períergos) m (feminine περίεργη, neuter περίεργο)
- curious (eager to learn; inquisitive)
- strange, peculiar, curious
Declension
Declension of περίεργος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | περίεργος • | περίεργη • | περίεργο • | περίεργοι • | περίεργες • | περίεργα • |
| genitive | περίεργου • | περίεργης • | περίεργου • | περίεργων • | περίεργων • | περίεργων • |
| accusative | περίεργο • | περίεργη • | περίεργο • | περίεργους • | περίεργες • | περίεργα • |
| vocative | περίεργε • | περίεργη • | περίεργο • | περίεργοι • | περίεργες • | περίεργα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περίεργος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περίεργος, etc.) | |||||
Related terms
- see: περιέργεια f (periérgeia)