περίφρασις
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]περῐ- (peri-) + φρᾰ́σῐς (phrásis)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.rí.pʰra.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /peˈri.pʰra.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /peˈri.ɸra.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /peˈri.fra.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /peˈri.fra.sis/
Noun
[edit]περῐ́φρᾰσῐς • (períphrasis) f (genitive περῐφρᾰ́σεως); third declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ περῐ́φρᾰσῐς hē períphrasis |
τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ periphrásei |
αἱ περῐφρᾰ́σεις hai periphráseis | ||||||||||
Genitive | τῆς περῐφρᾰ́σεως tês periphráseōs |
τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn periphraséoin |
τῶν περῐφρᾰ́σεων tôn periphráseōn | ||||||||||
Dative | τῇ περῐφρᾰ́σει têi periphrásei |
τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn periphraséoin |
ταῖς περῐφρᾰ́σεσῐ / περῐφρᾰ́σεσῐν taîs periphrásesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν περῐ́φρᾰσῐν tḕn períphrasin |
τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ periphrásei |
τᾱ̀ς περῐφρᾰ́σεις tā̀s periphráseis | ||||||||||
Vocative | περῐ́φρᾰσῐ períphrasi |
περῐφρᾰ́σει periphrásei |
περῐφρᾰ́σεις periphráseis | ||||||||||
Notes: |
|
Related terms
[edit]- περιφραστικός (periphrastikós)
Descendants
[edit]- Greek: περίφραση (perífrasi)
- → Latin: periphrasis
- → English: periphrasis
- → French: périphrase
- → Latin: circumlocūtiō (calque)
Further reading
[edit]- “περίφρασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- περίφρασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette