πλανήτων

See also: πλανητῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pla.nɛ̌ː.tɔːn/ → /plaˈni.ton/ → /plaˈni.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pla.nɛ̌ː.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaˈne̝.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plaˈni.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaˈni.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaˈni.ton/

Noun

πλᾰνήτων • (planḗtōn)

1. genitive plural of πλᾰ́νης (plánēs)

Greek

Noun

πλανήτων • (planíton) m or f

1. Genitive plural form of πλάνης (plánis).