πολλαπλός

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek πολλαπλοῦς (pollaploûs).

Adjective

πολλαπλός • (pollaplós) m (feminine πολλαπλή, neuter πολλαπλό)

1. multiple, manifold

Declension

Declension of πολλαπλός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολλαπλός •	πολλαπλή •	πολλαπλό •	πολλαπλοί •	πολλαπλές •	πολλαπλά •
genitive	πολλαπλού •	πολλαπλής •	πολλαπλού •	πολλαπλών •	πολλαπλών •	πολλαπλών •
accusative	πολλαπλό •	πολλαπλή •	πολλαπλό •	πολλαπλούς •	πολλαπλές •	πολλαπλά •
vocative	πολλαπλέ •	πολλαπλή •	πολλαπλό •	πολλαπλοί •	πολλαπλές •	πολλαπλά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολλαπλός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολλαπλός, etc.)