προγνωστικός

Ancient Greek

Etymology

Analyzable as both προ- (pro-) +‎ γνωστικός (gnōstikós) and πρόγνωσις (prógnōsis) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɡnɔːs.ti.kós/ → /pro.ɣnos.tiˈkos/ → /pro.ɣnos.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡnɔːs.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ɡnos.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ɣnos.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ɣnos.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

προγνωστῐκός • (prognōstikós) m (feminine προγνωστῐκή, neuter προγνωστῐκόν); first/second declension

1. foreknowing, prescient
2. (nominalized, neuter) a sign of the future, prognostic
3. (nominalized, feminine) name of an antidote mentioned by Galen

Declension

First and second declension of προγνωστῐκός; προγνωστῐκή; προγνωστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προγνωστῐκός prognōstikós	προγνωστῐκή prognōstikḗ	προγνωστῐκόν prognōstikón		προγνωστῐκώ prognōstikṓ	προγνωστῐκᾱ́ prognōstikā́	προγνωστῐκώ prognōstikṓ		προγνωστῐκοί prognōstikoí	προγνωστῐκαί prognōstikaí	προγνωστῐκᾰ́ prognōstiká
Genitive		προγνωστῐκοῦ prognōstikoû	προγνωστῐκῆς prognōstikês	προγνωστῐκοῦ prognōstikoû		προγνωστῐκοῖν prognōstikoîn	προγνωστῐκαῖν prognōstikaîn	προγνωστῐκοῖν prognōstikoîn		προγνωστῐκῶν prognōstikôn	προγνωστῐκῶν prognōstikôn	προγνωστῐκῶν prognōstikôn
Dative		προγνωστῐκῷ prognōstikôi	προγνωστῐκῇ prognōstikêi	προγνωστῐκῷ prognōstikôi		προγνωστῐκοῖν prognōstikoîn	προγνωστῐκαῖν prognōstikaîn	προγνωστῐκοῖν prognōstikoîn		προγνωστῐκοῖς prognōstikoîs	προγνωστῐκαῖς prognōstikaîs	προγνωστῐκοῖς prognōstikoîs
Accusative		προγνωστῐκόν prognōstikón	προγνωστῐκήν prognōstikḗn	προγνωστῐκόν prognōstikón		προγνωστῐκώ prognōstikṓ	προγνωστῐκᾱ́ prognōstikā́	προγνωστῐκώ prognōstikṓ		προγνωστῐκούς prognōstikoús	προγνωστῐκᾱ́ς prognōstikā́s	προγνωστῐκᾰ́ prognōstiká
Vocative		προγνωστῐκέ prognōstiké	προγνωστῐκή prognōstikḗ	προγνωστῐκόν prognōstikón		προγνωστῐκώ prognōstikṓ	προγνωστῐκᾱ́ prognōstikā́	προγνωστῐκώ prognōstikṓ		προγνωστῐκοί prognōstikoí	προγνωστῐκαί prognōstikaí	προγνωστῐκᾰ́ prognōstiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προγνωστῐκῶς prognōstikôs				προγνωστῐκώτερος prognōstikṓteros				προγνωστῐκώτᾰτος prognōstikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Medieval Latin: prognōsticus
  • → English: prognostic
  • → Middle French: prognostic (learned)
    • French: pronostic
  • → Italian: prognostico (learned)
  • → Portuguese: prognóstico, pronóstico (learned)
  • → Romanian: prognostic, pronostic (learned)
  • → Spanish: pronóstico

Further reading

• προγνωστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προγνωστικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “προγνωστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press