προσιτός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek προσιτός (prositós), derived from πρόσειμι (próseimi, “to approach”),[1] with semantic loan from French accessible.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]προσιτός • (prositós) m (feminine προσιτή, neuter προσιτό)
- accessible, approachable, friendly (person)
- accessible (location)
- Antonym: απρόσιτος (aprósitos)
- accessible, understandable (book, play, etc)
- affordable (price)
- Antonym: απρόσιτος (aprósitos)
Declension
[edit]Declension of προσιτός
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | προσιτός • | προσιτή • | προσιτό • | προσιτοί • | προσιτές • | προσιτά • |
genitive | προσιτού • | προσιτής • | προσιτού • | προσιτών • | προσιτών • | προσιτών • |
accusative | προσιτό • | προσιτή • | προσιτό • | προσιτούς • | προσιτές • | προσιτά • |
vocative | προσιτέ • | προσιτή • | προσιτό • | προσιτοί • | προσιτές • | προσιτά • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προσιτός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προσιτός, etc.) |
References
[edit]- ^ “προσιτός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011