προφητικός
Greek
Etymology
From Ancient Greek προφητικός (prophētikós).
Adjective
προφητικός • (profitikós) m (feminine προφητική, neuter προφητικό)
Declension
Declension of προφητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | προφητικός • | προφητική • | προφητικό • | προφητικοί • | προφητικές • | προφητικά • |
| genitive | προφητικού • | προφητικής • | προφητικού • | προφητικών • | προφητικών • | προφητικών • |
| accusative | προφητικό • | προφητική • | προφητικό • | προφητικούς • | προφητικές • | προφητικά • |
| vocative | προφητικέ • | προφητική • | προφητικό • | προφητικοί • | προφητικές • | προφητικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προφητικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προφητικός, etc.) | |||||